Η είδηση για το ανφέρ του Βρετανού πρωθυπουργού είναι πλέον γνωστή και χθες Τρίτη σχολιάστηκε σχεδόν από τα ΜΜΕ της χώρας, αλλά και όχι μόνο. Δεν χρειάζεται λοιπόν να επαναλάβω τι έγινε και γιατί συνέβη ό,τι συνέβη με την απρέπεια του Σούνακ.
Αυτό είναι η μια πλευρά του γεγονότος. Η άλλη πλευρά έχει να κάνει με όσους εντός της χώρας πανηγύριζαν επειδή εκτίμησαν ότι ο Σούνακ άδειασε τον Κ. Μητσοτάκη δίνοντάς του ισχυρό χαστούκι!
Απίστευτα πράγματα. Να βγαίνει μέχρι και ο Κασσελάκης και να αποδοκιμάζει δημοσίως τον Βρετανό πρωθυπουργό και να υπάρχουν άνθρωποι που ευχαριστήθηκαν με την εξέλιξη αυτή.
ΠΡΟΦΑΝΩΣ δεν έχουν καταλάβει ότι από όλη αυτή την εξέλιξη ο Μητσοτάκης θα είναι ο κερδισμένος στο τέλος γιατί ο Σούνακ θα υποστεί πανωλεθρία στις εκλογές. Hδη οι δημοσκοπήσεις δίνουν προβάδισμα στον επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης με 20 μονάδες διαφορά και, όπως όλα δείχνουν, στις εκλογές της Βρετανίας, που θα γίνουν το 2024, οι Εργατικοί θα επιστρέψουν στην εξουσία.
Για να τα καταλάβει όμως κάποιος όλα αυτά, θα πρέπει να έχει την πολιτική αντίληψη για να κατανοήσει γιατί συνέβη αυτό. Να αντιληφθεί δηλαδή ότι λόγω των βρετανικών εκλογών ο Σούνακ πούλησε πατριωτισμό και έφτασε στο σημείο να ακυρώσει το ραντεβού με τον Eλληνα ομόλογό του του για να δείξει ότι είναι αντίθετος με την επιστροφή των Γλυπτών στον Ιερό βράχο της Ακρόπολης.
Επί της ουσίας, υπέρ του Κ. Μητσοτάκη εξελίχθηκε η ακύρωση της συνάντησης. Αντί να δείξει ότι οι Βρετανοί σέβονται τη φιλοξενία και στη συνάντηση να εκφράσει τις αντιρρήσεις του, ο Σούνακ προσπάθησε να προσβάλει τον Eλληνα πρωθυπουργό, αναγκάζοντας ακόμα και την αξιωματική αντιπολίτευση του Στέφανου Κασσελάκη να αποδοκιμάσει τον Βρετανό πρωθυπουργό.
Στην πραγματικότητα, όμως, υπάρχει πάντα ένα ποσοστό μηδενιστών εντός της χώρας που σιχαίνονται οτιδήποτε καλό γίνεται σε αυτή τη χώρα, αναδεικνύοντας παράλληλα ό,τι στραβό υπάρχει και ενοχλεί την Ελλάδα. Οι περιπτώσεις εμπίπτουν στην ψυχιατρική και όχι στην πολιτική. Οι περιπτώσεις αυτές πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν όσο το ιδεολογικό μίσος ορισμένων (ευτυχώς όχι όλων) αριστερών και δήθεν αντισυστημικών πολιτικών περνάει μέσα στην κοινωνία, σε ένα κομμάτι των πολιτών που μεταφέρουν το ίδιο μίσος σε οτιδήποτε γίνεται σε αυτή τη χώρα.
ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ η πολιτική, απλά εδώ στην Ελλάδα τα φαινόμενα αυτά, που γιγαντώθηκαν την περίοδο των Μνημονίων είναι πολύ περισσότερα σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρώπης. Αρκεί να ρίξουμε μια ματιά στο τι έγραψε ο βρετανικός Τύπος. Το 99% των δημοσιευμάτων ακόμα και από φιλοκυβερνητικά Μέσα ήταν κατά του Σούνακ και της συμπεριφοράς του. Ο βρετανικός Τύπος στηλίτευσε την απρέπεια και το ανφέρ του και όλοι οι αντιλήφθηκαν ότι ο πρωθυπουργός τους πουλάει εθνικισμό για να κερδίσει μερικά ποσοστά από τη χαμένη δημοφιλία του εν όψει των βρετανικών εκλογών του 2024. Κάπως έτσι έχουν τα πράγματα με τα Γλυπτά του Παρθενώνα. Το θέμα είναι τι θα γίνει από εδώ και πέρα. Θα επιστρέψουν στην Ελλάδα και πότε; Νομίζω ότι μετά τις εκλογές και της αλλαγής πρωθυπουργού στη Βρετανία, σε συνδυασμό με την καλή δουλειά που έχει γίνει από την Αθήνα, τα Γλυπτά θα επιστρέψουν αργά ή γρήγορα. Από τη στιγμή που η πλειοψηφία της βρετανικής κοινής γνώμης έχει ταχθεί ανοιχτά υπέρ της επιστροφής τους είναι θέμα χρόνου να γίνει αποτελέσει γεγονός. Αυτό το θέμα θα λυθεί. Το πρόβλημα με τη νοοτροπία ορισμένων εδώ στην Ελλάδα δεν θα λυθεί ποτέ…
