Αντιμέτωπη με τα πιο σκοτεινά σενάρια που είχαν διατυπωθεί πριν καν τις εκλογές βρίσκεται πλέον η Γαλλία, παρά το γεγονός ότι η κάλπη του β’ γύρου δεν ανέδειξε τελικώς νικητή την ακροδεξιά παράταξη της Εθνικής Συσπείρωσης και τη Μαρίν Λεπέν. Αντιθέτως, επιβεβαίωσε τους φόβους και τις αιτιάσεις για τα άκρα, δεδομένου ότι η επικράτηση του Λαϊκού Μετώπου με τον ακροαριστερό ηγέτη του, Ζαν-Λικ Μελανσόν, δημιουργεί τώρα ανάλογες εμπλοκές.
Γράφει η Έρση Παπαδάκη
Οπως ήταν ήδη γνωστό πριν από την κάλπη, ο Μελανσόν, για πολλούς και διάφορους λόγους, δεν είναι το πρόσωπο που συγκινεί ακόμη και τους ίδιους τους υποστηρικτές και συντελεστές του Λαϊκού Μετώπου. Με άλλα λόγια, οι διάφορες συνιστώσες της Κεντροαριστεράς και της ευρύτερης Αριστεράς που συγκροτούν το Λαϊκό Μέτωπο, αδυνατούν να βρουν το πρόσωπο που θα τους οδηγήσει και θα διεκδικήσει την πρωθυπουργία, λαμβάνοντας βέβαια υπόψη και ότι το Λαϊκό Μέτωπο δεν διαθέτει απόλυτη πλειοψηφία και άρα αυτοδυναμία στην Εθνοσυνέλευση.
Αυτοί που αντιδρούν στον Μελανσόν είναι κατά βάση οι Σοσιαλιστές, οι οποίοι είχαν ξεκαθαρίσει από την αρχή –πριν καν διαφανεί το ενδεχόμενο το Λαϊκό Μέτωπο να κερδίσει την πρωτιά στις εκλογές– πως θεωρούν ότι ο ηγέτης της Ανυπότακτης Γαλλίας, όπως λέγεται το κόμμα του Μελανσόν, δεν μπορεί να διεκδικήσει τη θέση του πρωθυπουργού. Και τούτο κυρίως λόγω των ακραίων θέσεων που έχει εκφράσει για διάφορα θέματα, μεταξύ των οποίων οι αιτιάσεις του για την ενωμένη Ευρώπη ή η υποστήριξη της Χαμάς στην ένοπλη σύγκρουση με το Ισραήλ. Η ένταση ωστόσο κορυφώθηκε τα τελευταία 24ωρα, καθώς ο Μελανσόν προχώρησε σε σφοδρή επίθεση κατά των Σοσιαλιστών, κάνοντας λόγο για «απαράδεκτες μεθόδους» σχετικά με το βέτο που ουσιαστικά έθεσαν για να γίνει εκείνος πρωθυπουργός.
Δεν τα βρίσκουν
Η εξέλιξη αυτή φανερώνει πλέον ξεκάθαρα το ρήγμα στο εσωτερικό του Λαϊκού Μετώπου, το οποίο παραμένει άγνωστο πώς μπορεί να εξελιχθεί. Κυρίως όμως ποιες συνέπειες θα έχει ως προς την πορεία μιας ολόκληρης χώρας, καθώς η Γαλλία βυθίζεται πλέον στη δίνη της ακυβερνησίας και αυτό αναμένεται να προκαλέσει αναστάτωση σε ολόκληρη την Ευρώπη. Αύριο είναι προγραμματισμένη η ψηφοφορία για τον επικεφαλής της Εθνοσυνέλευσης, ήτοι τον πρόεδρο της γαλλικής Βουλής, και αυτό είναι πρακτικά το πρώτο κρίσιμο τεστ για όλες τις δυνάμεις που συγκροτούν το Λαϊκό Μέτωπο.
Εν τω μεταξύ, η Ανυπότακτη Γαλλία του Μελανσόν έχει δηλώσει ότι διακόπτει οποιαδήποτε συζήτηση για τον σχηματισμό κυβέρνησης τουλάχιστον έως τη διεξαγωγή της ψηφοφορίας για τον επικεφαλής της Εθνοσυνέλευσης, δίχως να είναι ξεκάθαρη η στάση της και μετά την ψηφοφορία. Επιπλέον, κατηγορεί ανοιχτά πια τους Σοσιαλιστές ότι γίνονται πιόνι του Εμανουέλ Μακρόν και ότι μετατρέπουν τον Γάλλο πρόεδρο σε ρυθμιστή των εξελίξεων που πρακτικά είναι εκείνος που θ’ αποφασίσει το πρόσωπο του επόμενου πρωθυπουργού. Τα πράγματα ωστόσο είναι πιο σύνθετα, ακριβώς λόγω των εύθραυστων ισορροπιών στην Εθνοσυνέλευση και της υποχρεωτικής πλέον – λόγω του εκλογικού αποτελέσματος – « συγκατοίκησης» με τον Μακρόν πρόεδρο και το Λαϊκό Μέτωπο πρώτη δύναμη στη Βουλή – έστω και λαβωμένη, στην περίπτωση που η Ανυπότακτη Γαλλία του Μελανσόν τραβήξει το δρόμο της.
Σεναριολογία
Σημειώνεται ότι χθες οι Σοσιαλιστές πρότειναν την οικονομολόγο Λοράνς Τιμπιανά για τη θέση της πρωθυπουργού, συγκεντρώνοντας εκ νέου τα πυρά της Ανυπότακτης Γαλλίας, καθώς την ταυτίζουν με τον Μακρόν λόγω του τεχνοκρατικού προφίλ της. Από τη δική τους πλευρά, εμμένουν στην υποψηφιότητα της Ιγκέτ Μπελό, η οποία διατέλεσε μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος και έχει ήδη αποκλειστεί από το περασμένο Σαββατοκύριακο. Την υποψηφιότητα Τιμπιανά υποστηρίζουν πάντως και οι Πράσινοι, που επίσης συμμετέχουν στο Λαϊκό Μέτωπο, ενώ η ίδια διατέλεσε στο παρελθόν σύμβουλος του σοσιαλιστή πρωθυπουργού, Λιονέλ Ζοσπέν.
Το αδιέξοδο στο οποίο έχει εισέλθει ωστόσο η γαλλική κοινωνία φαίνεται και από το γεγονός ότι αμέσως μετά τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις τα συνδικάτα κάλεσαν σε διαδηλώσεις και απεργίες, κατηγορώντας τον Μακρόν ως… «πειρατή της δημοκρατίας» και όχι τον Μελανσόν ή το Λαϊκό Μέτωπο.
