Εξι ολόκληρα χρόνια μετά την τραγωδία στο Μάτι, το δικαστήριο σε μια κατάμεστη αίθουσα γεμάτη συγγενείς θυμάτων και εγκαυματίες ανακοίνωσε την ετυμηγορία του για τους κατηγορουμένους – όλοι δικάστηκαν για πλημμελήματα. Στο άκουσμα της απόφασης οι συγγενείς ξέσπασαν. «Επρεπε από μόνοι τους να μπουν στη φυλακή! Ολοι αθώοι; Δεν υπάρχει δικαιοσύνη!» φώναξε συγγενής θύματος που πήγε μπροστά στο εδώλιο.
Τόσοι νεκροί και ούτε μια κατηγορία για κακούργημα. Είναι δυνατόν; Κι όμως είναι. Και το ερώτημα είναι τώρα πιστεύει κανείς ότι με αυτήν την απόφαση αποδόθηκε πραγματικά δικαιοσύνη για μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες των τελευταίων ετών; Πιστεύει κανείς ότι τώρα η κοινωνία θα κοιμάται πιο ήσυχη και θα ξεχαστούν οι ευθύνες των υπευθύνων που δεν είχαν σκεφτεί ούτε το πιο απλό, το 112 το οποίο είναι σίγουρο ότι θα έσωζε πολλές ανθρώπινες ζωές;
Δεν υποστηρίζει κανένας ότι θα έπρεπε να στηθούν λαιμητόμοι και κρεμάλες, αλλά εδώ φτάσαμε στο τελείως αντίθετο άκρο. Η δικαστική απόφαση για την τραγωδία στο Μάτι, θέλω να ελπίζω ότι θα αλλάξει πολλά στην αντιμετώπιση τέτοιων καταστροφών. Ας ελπίσουμε ότι η αλλαγή των ποινικών κωδίκων θα λειτουργήσει θετικά. Δυστυχώς όμως ο νέος νόμος Φλωρίδη δεν μπορεί να έχει αναδρομική ισχύ ώστε να δικαστούν όλοι οι κατηγορούμενοι για το Μάτι για κακουργηματικού χαρακτήρα αδικήματα. Κατά συνέπεια, Δικαιοσύνη σε αυτήν την ανείπωτη τραγωδία δεν θα αποδοθεί ποτέ…
