Η πρωινή εκπομπή του Open δεν είχε απλώς πολιτική αντιπαράθεση· είχε μια κανονική… τηλεοπτική αυτογελοιοποίηση.
Η Κατερίνα Νοτοπούλου, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, αποφάσισε –με αφορμή την καταδίκη του τότε γενικού γραμματέα Πολιτικής Προστασίας για την τραγωδία στο Μάτι– να δώσει τη δική της πινελιά στον διάλογο: «Να συγχαρούμε όλοι τη Ρένα Δούρου που άντεξε με τόσο θάρρος», δήλωσε με συγκινητική κομματική αυταπάρνηση. Συγχαρητήρια λοιπόν… όχι στις οικογένειες των 104 θυμάτων, αλλά στην πολιτική προϊστάμενο που «άντεξε» να κυβερνά.
Ο Θάνος Πλεύρης (ΝΔ), όπως θα έκανε κάθε στοιχειωδώς σοβαρός άνθρωπος, αντέδρασε λέγοντας το αυτονόητο: είναι προκλητικό να μιλάς για συγχαρητήρια όταν υπάρχουν τόσοι νεκροί. Η απάντηση της Νοτοπούλου ήταν αξιομνημόνευτη – όχι για το επιχείρημά της, αλλά για την ασυναρτησία της: «Σε ποιον κουνάτε το δάχτυλο». Ακατανόητο, σαν να παρακολουθείς την πολιτική να αυτοαναιρείται ζωντανά στην τηλεόραση.
Με θράσος και φωνές, η κα Νοτοπούλου επιχείρησε να πείσει πως για όλα φταίνε οι πολιτικοί αντίπαλοι, πως η Δούρου είναι θύμα και πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε καμία πολιτική ευθύνη. Μόνο που η Δικαιοσύνη είχε άλλη άποψη: ο γενικός γραμματέας Πολιτικής Προστασίας καταδικάστηκε, ενώ η ίδια αποφεύγει επιμελώς κάθε νύξη σε αυτό το «μικρό» γεγονός.
Ο πόνος των συγγενών στο Μάτι δεν έχει ανάγκη από τηλεοπτικά ξεσπάσματα, ούτε από κομματική υπεράσπιση με λέξεις χωρίς νόημα. Έχει ανάγκη από σεβασμό. Και, δυστυχώς, αυτό λείπει δραματικά κάθε φορά που η κα Νοτοπούλου ανοίγει το στόμα της σε τηλεοπτικό πλατό.
