Κανείς δεν ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα των συγγενών των θυμάτων της τραγωδίας στο Μάτι για συγκέντρωση έξω από τη δικαστική αίθουσα κατά τη διάρκεια της ανακοίνωσης της απόφασης του δικαστηρίου για ενόχους και ποινές. Η σιωπή των κατ' επάγγελμα ευαίσθητων ήταν εκκωφαντική.
Η Δικαιοσύνη απεφάνθη. Η όποια συγκέντρωση δεν ήταν θέμα επηρεασμού. Δεν υπάρχουν και δεν πρέπει να υπάρχουν λαϊκά δικαστήρια. Το κάλεσμα αφορούσε σε συμπαράσταση των συγγενών. Έχει ξαναγίνει, αλλά και πάλι δεν υπήρξε ανταπόκριση από τις… συλλογικότητες, τους επαγγελματίες διαμαρτυρόμενους και κυρίως τα κόμματα, ειδικά της αντιπολίτευσης, που έχουν μετατρέψει μια άλλη τραγωδία, αυτή στα Τέμπη, σε εργαλείο επιθέσεων κατά της κυβέρνησης.
Όσοι με τα πληκτρολόγια κάνουν… πόλεμο, όσοι φωνάζουν για τα Τέμπη, μαζί και αυτοί που έχουν ξεσηκωθεί για τη Γάζα, φτάνοντας στο σημείο από τη μία να κατηγορούν την ελληνική κυβέρνηση και από την άλλη να κάνουν μπούλινγκ σε Ισραηλινούς τουρίστες, απέφυγαν επιμελώς να συμμετάσχουν.
Δεν είναι θέμα συμψηφισμού. Είναι θέμα υποκρισίας και μόνο. Η ευαισθησία δεν είναι α λα καρτ. Δεν διαχωρίζει νεκρούς ανάλογα με το ποια είναι κυβέρνηση. Το αίτημα απόδοσης δικαιοσύνης ισχύει για όλους και όλοι οι συγγενείς θυμάτων έχουν το δικαίωμα να αντιδρούν, να επικρίνουν ακόμη και τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης.
Απλά πρέπει να αποσαφηνίσουν όλοι οι άλλοι αν οι αποφάσεις γίνονται δεκτές όχι με βάση τι θέλουν αυτοί αλλά με βάση τους νόμους. Πολιτική ευθύνη υπήρξε και υπάρχει σε τραγωδίες όπως αυτή στο Μάτι και στα Τέμπη, όπως παλαιότερα στο ναυάγιο του Σάμινα και άλλα πολλά. Τα περί δόλου όμως είναι ακραία. Και αυτό ίσως το καταλάβουν εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ που τώρα πανηγυρίζουν για την περίπτωση της Ρένας Δούρου.
Πολιτικοί καιροσκοπισμοί, εργαλειοποιήσεις και επιλεκτικές ευαισθησίας δεν χωρούν…
