Από το πρώτο κιόλας διάστημα της διακυβέρνησης της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία, η Λίνα Μενδώνη βρέθηκε στο στόχαστρο της λαϊκίστικης αριστερίστικης προπαγάνδας του ΣΥΡΙΖΑ. Ποια ήταν η αιτία; Οτι αποδέχθηκε την πρόσκληση να ηγηθεί του υπουργείου Πολιτισμού.
Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΧΙΔΙΡΟΓΛΟΥ
«Όταν το 2020 ξεκινήσαμε την προσωρινή απόσπαση των αρχαιοτήτων στο σταθμό Βενιζέλου, είχαμε δεσμευτεί ότι εντός συγκεκριμένων χρονοδιαγραμμάτων οι αποσπασθείσες αρχαιότητες θα επέστρεφαν στην ακριβή τους θέση, με βάση τις αρχές της επιστήμης και της δεοντολογίας, αποτελώντας ένα μοναδικό μνημειακό σύνολο εντός του κελύφους του σταθμού. Δύο χρόνια μετά και νωρίτερα από τον αρχικό προγραμματισμό, αποδεικνύεται ότι είμαστε συνεπείς. Με απόλυτο σεβασμό στο θεσμικό πλαίσιο και στο νόμο για την Προστασία των Αρχαιοτήτων, αλλά και στις ανάγκες της Θεσσαλονίκης και των κατοίκων της, ολοκληρώνουμε ένα εξαιρετικά σύνθετο αρχαιολογικό έργο στον αστικό ιστό της Θεσσαλονίκης, ανάλογο του οποίου δεν έχει υλοποιηθεί έως σήμερα».
Αυτά δήλωσε η Λίνα Μενδώνη, έπειτα από την προ ημερών επίσκεψή της στο σταθμό Βενιζέλου, στο μετρό Θεσσαλονίκης. Η υπουργός Πολιτισμού δικαιώνεται…
Απόλυτη στήριξη στο έργο της
Το Μέγαρο Μαξίμου τη στήριξε και δεν την άφησε ποτέ μόνη της. Η Λίνα Μενδώνη παρέμεινε στη θέση της και τον περασμένο Ιανουάριο μάλιστα μας ενημέρωσε πως «το σχέδιο αποκατάστασης για το Τατόι έχει μπει στις ράγες και το 2025 θα έχουν ολοκληρωθεί το ανάκτορο και οι κήποι», τονίζοντας ότι η ίδια θεωρεί πως για το Τατόι «το μεγάλο του πρόβλημα ήταν οι ιδεοληψίες των προηγούμενων εποχών».
Ανάλογα είχε μιλήσει και για την Αμφίπολη, σε συνέντευξη που παραχώρησε το 2019: «Θεωρήθηκε ότι η αποκάλυψη του μνημείου ήταν μέρος του success story Σαμαρά. Η απόφαση να μη γίνει ουσιαστικά τίποτα τα δύο τελευταία χρόνια είναι, κατά τη γνώμη μου, πολιτική. Δεν λέω κομματική, λέω πολιτική. Πολιτικά κρίθηκε από την ηγεσία του υπουργείου ότι δεν έπρεπε να συνεχιστεί».
Ήρθε λοιπόν η UNESCO, κλιμάκιο της οποίας επισκέφθηκε την Αθήνα την περίοδο που έγινε όλος αυτός ο θόρυβος για τα έργα στον Ιερό Βράχο, ώστε να πιστοποιήσει ότι η Ακρόπολη είναι «πολύ καλά προστατευμένη». Η είδηση εξέθεσε όσους φωνασκούσαν.
Επόμενο ήταν να σιωπήσουν ένοχα όλοι αυτοί οι οποίοι επί μήνες βυσσοδομούσαν, συγκρουόμενοι –όπως άλλωστε συνηθίζουν– με την πραγματικότητα, λέγοντάς μας πως τα έργα διαπλάτυνσης κατέστρεφαν το μνημείο. Τι για τσιμεντοποίηση ακούσαμε, τι για βόλτες κλιμακίων του ΣΥΡΙΖΑ ακούσαμε…
Τώρα κατάπιαν τη γλώσσα τους!
Και ποιοι βυσσοδομούσαν εναντίον της Λίνας Μενδώνη; Αυτοί που τα έβαλαν με την Αμφίπολη και μετά προφασίζονταν υποκριτικά ότι ενδιαφέρονται για τα μνημεία της χώρας. Αυτοί που φοβούνται τα θαύματα που κρύβει στα έγκατά της η ελληνική γη. Αυτοί του διεθνισμού που φοβούνται ότι μια ανακάλυψη που μιλά για την ελληνικότητα της Μακεδονίας μας θα χαλυβδώσει τον πατριωτισμό των Ελλήνων.
Αν θέλει κάποιος να κάνει τους ΣΥΡΙΖΑίους να «φουντώσουν», δεν έχει παρά να τους πει για το Τατόι και για τον Τύμβο Καστά. Η Κουμουνδούρου δεν συγκρούεται μόνο με την πραγματικότητα, αλλά και με την ελληνική Ιστορία, η οποία γενικότερα της προκαλεί έντονη αλλεργία…
Τώρα λοιπόν που η UNESCO μίλησε, η αξιωματική αντιπολίτευση κατάπιε τη γλώσσα της, όπως κάνει πάντα όταν διαψεύδεται έπειτα από τους… σαματάδες που προκαλεί προκειμένου να δημιουργήσει εντυπώσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο λαϊκισμός βαδίζουν χέρι χέρι…
Αλλεργικοί και στην αριστεία…
Από το πρώτο κιόλας διάστημα λοιπόν της διακυβέρνησης από τη Νέα Δημοκρατία, η Λίνα Μενδώνη βρέθηκε στο στόχαστρο του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ποια ήταν η αιτία; Οτι αποδέχθηκε την πρόσκληση να ηγηθεί του υπουργείου Πολιτισμού.
Για τους αριστεριστές, όμως, δεν φαίνεται να έχει αξία το ότι η υπουργός είναι διδάκτωρ Αρχαιολογίας και μάλιστα θήτευσε επί δέκα χρόνια ως γενική γραμματέας του υπουργείου Πολιτισμού (είχαν προηγηθεί οι θητείες της ως επιστημονικής συμβούλου στο υπουργείο Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Εργων και στο υπουργείο Αιγαίου). Εχουν αλλεργία και στην αριστεία οι αριστεριστές…
Όμως, η κοινωνία παρατηρεί και βγάζει τα συμπεράσματά της. «Με την πολιτική της υπουργού Λίνας Μενδώνη μπορεί ο καθένας μας να συμφωνεί ή να διαφωνεί. Κανένας, όμως, δεν μπορεί να αμφισβητήσει την επιστημονική της επάρκεια, τις δεκαετίες που υπηρετεί τον πολιτισμό, το έργο της και το προσωπικό της ήθος», έγραψαν το 2021 σε κοινή τους δημόσια τοποθέτηση 56 άνθρωποι των Γραμμάτων και της Τέχνης, μεταξύ των οποίων οι αείμνηστες Ειρήνη Γερουλάνου και Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα.
Το ΠΑΣΟΚ, μόλις ανακοινώθηκε το καλοκαίρι του 2019 η υπουργοποίηση της παρασημοφορημένης από την Ιταλική Δημοκρατία Λίνας Μενδώνη, τη διέγραψε. Και μετά άρχισαν οι εμμονικές επιθέσεις εναντίον της από τους «ριζοσπάστες» της Κουμουνδούρου.
Η Λίνα Μενδώνη μίλησε κάποια στιγμή για «τοξική λασπομαχία». Και λίγα είπε…
