Το πόσα χρωστά η πατρίδα στον Εθνάρχη Κωνσταντίνο Καραμανλή, έναν πολιτικό ο οποίος θεμελίωσε τη σύγχρονη Δημοκρατία μας, είναι γνωστό τοις πάσι. Διετέλεσε Πρόεδρος της Δημοκρατίας και πρωθυπουργός. Ολοι αναγνωρίζουν το ανάστημα του επιφανούς πολιτικού ανδρός. Επέστρεψε το 1974 από το Παρίσι εν μέσω μιας φοβερής κρίσης αψηφώντας τον κίνδυνο για τη ζωή του και κατάφερε να αποκαταστήσει τη Δημοκρατία, φέρνοντας στην πατρίδα την ομαλότητα. Κάποιοι τον έκριναν, άλλοι με μπόλικη μιντιακή «κιτρινίλα» ονειρεύονταν επί μακρόν ότι τον γκρέμιζαν, άλλοι πρωτοστάτησαν σε πολιτικές απρέπειες (βλ. 1985) απέναντί του. Αλλά τα χρόνια περνούν και η Iστορία έχει γραφτεί...
Οι λεωφόροι και οι οδοί σε όλη την επικράτεια που φέρουν το όνομα του Εθνάρχη, αλλά και οι προτομές του αποδίδουν την ευγνωμοσύνη ενός έθνους που ωφελήθηκε από τις πρωτοβουλίες του, τις πολιτικές του και τις αποφάσεις του. Ενός έθνους που αναγνωρίζει ότι του χρωστά τη διαδρομή του στους ευρωπαϊκούς θεσμούς και προστατεύει ως κόρη οφθαλμού την υστεροφημία του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Ενός έθνους που δεν ξεχνά ότι ο αναμορφωτής πολιτικός δεν δίστασε να τραβήξει την Ελλάδα από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, απηχώντας την ξέχειλη οργή του Ελληνισμού για την απραξία της Συμμαχίας στην Κύπρο έναντι της εισβολής του Αττίλα. Ηταν άλλες εποχές...
«Ουδέποτε επέτρεψα σε ξένους, όσο μεγάλοι και αν ήταν, να επηρεάζουν την πολιτική μου. Χωρίς να αποκόπτω τη χώρα από τον παραδοσιακό προσανατολισμό της προς τη Δύση, εννοούσα να προσδιορίζω την πολιτική μου όπως υπαγόρευαν τα συμφέροντα της χώρας», είπε ο Εθνάρχης στην περίφημη συνέντευξή του στον Βάσο Βασιλείου (που αναδημοσιεύθηκε στο «Πρώτο Θέμα»). Και έβαλε τη χώρα μας το 1979 στην τότε ΕΟΚ, σφραγίζοντας την εσαεί παρουσία της και συμμετοχή της στα μεγάλα κέντρα αποφάσεων της «γηραιάς ηπείρου». Από τότε, το «ανήκομεν εις την Δύσιν» κατέστη το βασικό αξίωμα του αστικού πολιτικού κόσμου της χώρας. Οι λαϊκίστικες και αριστερίστικες ΠΑΣΟΚικές φωνασκίες του 1981, του τύπου «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο», ήταν απλά μια παρένθεση, που στη Χαριλάου Τρικούπη σήμερα κάνουν πως δεν θυμούνται.
Τα όσα έγιναν το 1974 δεν ξεχνιούνται. Και οι μαρτυρίες συνεχίζουν να καταγράφονται. Κάθε αφήγηση είναι πολύτιμη και συνθέτει το παζλ μιας πολύ δύσκολης αλλά και κομβικής περιόδου για τον Ελληνισμό. Και ήταν τότε που ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ένας στιβαρός και αριστοκρατικός στην όψη πολιτικός, ο οποίος ενέπνεε δέος και σεβασμό στον κόσμο, έχοντας πια μεγάλη εμπειρία, έβαλε την Ελλάδα πάνω στη ράγα της αστικής κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας. Και άφησε πίσω στην ιστορία με μαεστρικούς χειρισμούς την παρεμβατική μέχρι τότε βασιλεία, θεμελίωσε την Προεδρευομένη Δημοκρατία διά δημοψηφίσματος και νομιμοποίησε το ΚΚΕ, δίνοντας έτσι τέλος και στα όσα είχαν διαιρέσει την ελληνική κοινωνία στο παρελθόν. Ολα σε λίγους μήνες μέσα! «Εγώ πάντοτε στην πολιτική μου παίρνω ταχύτατες αποφάσεις και τις εφαρμόζω αμέσως... Στην Ελλάδα, ό,τι κάνεις πρέπει να το κάνεις γρήγορα... Το 1974 ήρθα αποφασισμένος να ξεκαθαρίσω την κατάσταση σε δύο-τρεις μήνες», είπε ο Εθνάρχης στον Βάσο Βασιλείου.
Ραγδαία ανάπτυξη
Υπήρξε όμως και η περίοδος της πρωθυπουργίας του Κωνσταντίνου Καραμανλή από το 1955 ως το 1963 (με δύο σύντομα διαλείμματα), όταν η χώρα αναπτύχθηκε ραγδαία, προκαλώντας επί μακρόν τον διεθνή θαυμασμό. Τα έργα υποδομής που κατασκευάστηκαν την εποχή εκείνη είναι αμέτρητα και μεταμόρφωσαν στην κυριολεξία την Ελλάδα. «Εδωσα προτεραιότητα στην οικονομική ανάπτυξη και έκανα την Ελλάδα απέραντο εργοτάξιο. Είπα τότε ότι θα αλλάξω τη μοίρα του ελληνικού λαού. Πέτυχε αυτή η προσπάθεια και μετά οκτώ χρόνια είχαμε μία τεράστια οικονομική πρόοδο», είπε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής για αυτή την περίοδο στον Βάσο Βασιλείου.
Η ίδρυση από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή της Νέας Δημοκρατίας, η οποία υπηρετεί τους Ελληνες και τα συμφέροντά τους επί μισό αιώνα παραμένοντας κραταιά και πανίσχυρη, αποτέλεσε τον καταλύτη των πολιτικών εξελίξεων. Στη Διακήρυξη της 28ης Σεπτεμβρίου 1974, διαβάζουμε πως «“Νέα Δημοκρατία” είναι η πολιτική παράταξη που ταυτίζει το Εθνος με τον Λαόν, την Πατρίδα με τους Ανθρώπους της· την Πολιτεία με τους Πολίτες της· την Εθνική Ανεξαρτησία με τη Λαϊκή Κυριαρχία· την Πρόοδο με το Κοινό Αγαθό· την Πολιτική Ελευθερία με την Εννομη Τάξη και την Κοινωνική Δικαιοσύνη... “Νέα Δημοκρατία” είναι η κίνηση που επιλέγει και συντηρεί από την παράδοση μόνον όσα ο χρόνος απέδειξε σωστά και χρήσιμα. Και προχωρεί διαρκώς με μεγάλα, τολμηρά, αλλά και ασφαλή βήματα στις νέες, διαρκώς εξελισσόμενες συνθήκες». Η δέσμευση τηρήθηκε και εξακολουθεί να τηρείται...
