Σαν σήμερα, στις 23 Απριλίου 1998, έφυγε από τη ζωή ο Κωνσταντίνος Καραμανλής - μια από τις κορυφαίες πολιτικές μορφές του 20ού αιώνα στην Ελλάδα.
Η επέτειος του θανάτου του δεν είναι απλώς μια ευκαιρία μνήμης, αλλά και στοχασμού για την πορεία του ελληνικού κράτους, την οποία εκείνος σημάδεψε ανεξίτηλα με τη δράση, το όραμα και τη στρατηγική του διορατικότητα.
Ο Καραμανλής δεν υπήρξε απλώς ένας πολιτικός, υπήρξε θεμελιωτής
Οραματίστηκε μια Ελλάδα ευρωπαϊκή, σταθερή, δημοκρατική, με θεσμούς ανθεκτικούς και μια κοινωνία που δεν θα σκύβει πια το κεφάλι στις δυνάμεις του διχασμού.
Από την πρώτη του ανάληψη της πρωθυπουργίας το 1955, μέχρι την ιστορική επιστροφή του το 1974 για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, η παρουσία του ταυτίστηκε με κρίσιμες τομές που διαμόρφωσαν το μέλλον της χώρας.
Η ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, έργο που χρεώνεται πρωτίστως σε εκείνον, δεν ήταν μια απλή γεωπολιτική επιλογή. Ήταν μια πράξη στρατηγικής βάθους, που εξασφάλισε για την Ελλάδα έναν δρόμο ανάπτυξης, θεσμικής σταθερότητας και διεθνούς κύρους. Το περίφημο «Ανήκομεν εις την Δύσιν» δεν ήταν σύνθημα, ήταν προσανατολισμός.
Στο εσωτερικό, η συμβολή του στην οικοδόμηση του κράτους πρόνοιας, στον εκσυγχρονισμό των υποδομών, στη θεμελίωση της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας και στη σταθερότητα του πολιτικού συστήματος υπήρξε καθοριστική. Η σεμνότητα του ήθους του, η αυστηρότητα του χαρακτήρα του και η πίστη του στην πολιτική ως υπέρτατη ευθύνη και όχι μέσο εξυπηρέτησης συμφερόντων, τον ξεχώρισαν σε εποχές που οι πειρασμοί ήταν πολλοί.
Η πολιτική παρακαταθήκη του Καραμανλή δεν είναι απλώς ιστορική• είναι επίκαιρη. Σε εποχές αβεβαιότητας και ταραχής, η μορφή του υπενθυμίζει πως η ηγεσία δεν ταυτίζεται με την εξουσία, αλλά με το βάρος της απόφασης, την ικανότητα να εμπνέεις και να πείθεις για το μέλλον. Ο Καραμανλής δεν ήταν «ένας από τους πολλούς». Ήταν ο ηγέτης που η Ιστορία αναγνώρισε ως απαραίτητο.
Σήμερα, τιμούμε όχι απλώς τη μνήμη ενός ανθρώπου, αλλά το αποτύπωμα ενός πολιτικού που έβαλε πάνω απ’ όλα το συμφέρον της πατρίδας. Ένας οραματιστής, ένας θεμελιωτής, ένας πραγματικός Ευρωπαίος — ένας Έλληνας που δικαιώθηκε από την Ιστορία.
