Κατά πάσα βεβαιότητα, το… περιβόητο επιστημονικό συμβούλιο του Αλέξη Τσίπρα που ανακοινώθηκε χθες εν χορδαίς και οργάνω (πάντα στην Αριστερά τα κάθε λογής όργανα παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο), θα αποτελέσει το πρόπλασμα για το νέο κόμμα που στήνει ο τέως πρωθυπουργός.
Όπως έγραψε ο ίδιος ο Αλέξης στο Facebook «Αυτό που μας ενώνει είναι η πεποίθηση πως αν θέλουμε να αλλάξουμε την πατρίδα προς το καλύτερο, οφείλουμε να τη γνωρίσουμε όσο γίνεται καλύτερα. Να κατανοήσουμε τα προβλήματα και τις αντιθέσεις της εποχής μας, να μελετήσουμε όλες τις πτυχές της κοινωνίας και της κίνησής της, και να ξεδιπλώσουμε έτσι το χάρτη ενός μέλλοντος, όχι μόνο, ούτε κυρίως, με την αισιοδοξία της βούλησης, αλλά και με την απαισιοδοξία της γνώσης. Και κάτι τέτοιο είναι αδύνατο χωρίς την αποφασιστική συμβολή φωτισμένων ανθρώπων της επιστήμης».
Ωστόσο, ο Αλέξης δεν πρωτοτύπησε. Το μακρινό 1991, ο Κώστας Σημίτης συγκρότησε τον «Όμιλο Προβληματισμού για τον Εκσυγχρονισμό της Κοινωνίας (ΟΠΕΚ)», που επί της ουσίας ήταν ένα think tank, στο οποίο συμμετείχαν πρόσωπα όχι μόνο από το ΠΑΣΟΚ, αλλά και από τον τότε Συνασπισμό (όπως ο Σωτήρης Βαλντέν, ο Γιώργος Η. Παπαηλιού, ο πρέσβης ε.τ. Κώστας Ζέπος κ.λπ.). Οι διαχωριστικές γραμμές των δύο κομμάτων, άλλωστε, ήταν (και τότε) δυσδιάκριτες.
Στην ιδρυτική διακήρυξη (Φεβρουάριος 1991), ο Κώστας Σημίτης σημείωνε «Μια νέα Ευρωπαϊκή Κοινωνία που γεννά καινούργια προβλήματα και νέες ελπίδες για όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς αλλά και για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Εμείς, όμως, εξακολουθούμε να παραμένουμε καθυστερημένοι και απαθείς, προσανατόλιστοι και αμέτοχοι απέναντι σε αυτές τις εξελίξεις και σε αυτούς τους προβληματισμούς. Η κοινωνία μας, δομικά ακινητοποιημένη, παραπαίει μεταξύ του Χτες και του Αύριο, χωρίς να μπορεί να αξιοποιήσει το Σήμερα (…) Η διαδικασία για την έξοδο από την κρίση, η προσπάθεια για την αποκατάσταση του κοινωνικού ιστού, ο αγώνας για τον συνολικό εκσυγχρονισμό της κοινωνίας πρέπει να ξεκινήσουν από τον Λόγο και τον Διάλογο (…)».
Οι συμπτώσεις είναι πολλές. Ωστόσο, δεν πρέπει να θεωρείται σύμπτωση ότι όταν έρθει η ώρα, σαν άλλος εκσυγχρονιστής, ο τέως πρωθυπουργός θα απευθύνει ευρύ κάλεσμα από πολλούς χώρους, χωρίς να κοιτά ιδεολογικά πλαίσια. Αυτά, άλλωστε, είναι πλέον παρωχημένα. Αφήστε που προέχει η «σωτηρία της χώρας».
