Ο χώρος της πολιτικής πάσχει από πολλές κληρονομικές ασθένειες, με κυριότερη την προκατάληψη, η οποία λειτουργεί ως τείχος προστασίας απέναντι στην πραγματικότητα. Παραφράζοντας τον Πολύβιο Δημητρακόπουλο, οι πολιτικοί σπανίως αντιλαμβάνονται αυτό που βλέπουν. Συνήθως βλέπουν όπως αντιλαμβάνονται. Γι’ αυτό και οι παρωπίδες προσφέρουν ασφαλή προσανατολισμό, όπως τον αντιλαμβάνονται όσοι αρνούνται το δικαίωμα σ’ έναν ζωντανό οργανισμό, όπως στην προκειμένη περίπτωση είναι ένα κόμμα, να δει πέρα από τα όρια των προκαταλήψεων.
Με αφορμή την πρόσφατη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ, όπου μεγάλο μέρος της αναλώθηκε αποπροσανατολιστικά στον προσανατολισμό της, καθώς και τη κοινή εμφάνιση δύο πρώην πρωθυπουργών, ίσως θα βοηθούσε να θυμίσουμε ότι η ΝΔ βρίσκεται σε διαρκή διαδικασία διεύρυνσης, από όλες ανεξαιρέτως τις ηγεσίες της, χωρίς αυτό να έχει θολώσει το πολιτικό της αποτύπωμα και να επηρεάσει το ιδεολογικό της στίγμα.
Εν ολίγοις η ΝΔ δεν κάνει τίποτα περισσότερο από αυτό που ισχύει στην πλειονότητα των ευρωπαϊκών κεντροδεξιών κομμάτων. Ο,τι άλλο δεν αφορά τη σύγχρονη Κεντροδεξιά, αλλά μια αναχρονιστική Δεξιά που ο Κωνσταντίνος Καραμανλής κατέστησε παρελθόν με την ίδρυση της ΝΔ. Συνεπώς, την πορεία που ακολουθεί σήμερα η ΝΔ έχει προδιαγράψει ο ιδρυτής της. Διαφορετικά θα τη λέγαμε ΕΡΕ.
