«Το πρώτο που έφταιξε ήταν η απομάκρυνση του ΣΥΡΙΖΑ πολιτικά και σε επίπεδο ιδεολογικό από την ίδια την κοινωνία. Ήταν φανερό δηλαδή. Να πιστεύεις –και δεν βγάζω τον εαυτό μου έξω– ότι είσαι σε σύγκρουση για την κυβέρνηση και να έχεις στο τέλος 20 μονάδες διαφορά σημαίνει ότι δεν έχεις πάρει χαμπάρι τι γίνεται στην κοινωνία» – Δημήτρης Βίτσας.
«Αυτό ήταν ένα κενό από το οικονομικό μας επιτελείο που δεν γνώριζε ότι πραγματικά η αγορά έχει πάρει μία μεγάλη ‘‘ανάσα’’ από αυτά που έδινε η προηγούμενη κυβέρνηση» – Χρήστος Σπίρτζης.
Ξεχωρίζω αυτές τις δημόσιες ομολογίες δύο κορυφαίων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ –πιθανότατα θα υπάρξουν κι άλλες– διότι είναι η απόλυτη εφαρμογή της παροιμίας «Ο κόσμος το ’χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι». Έχω βέβαια την απορία γιατί ενώ δεν είχαν «πάρει χαμπάρι» τι γίνεται στην κοινωνία έβγαιναν με τόση ζέση και υποστήριζαν ότι είν’ όλα μαύρα, αλλά δεν μιλώ.
Τώρα που κατέβηκαν από τα υψίπεδα των παλαιότερων ποσοστών τους και βρίσκουν τα γυαλιά μέσης και κοντινής απόστασης, υπάρχει πιθανότητα να ακούσουμε ένα πρωινό ότι ήταν εσφαλμένη η πληροφορία πως ο Μητσοτάκης «γαμιέται» ή δεν είναι η «ΝΔ παιδοβιαστές».
Έτσι γίνεται έκπαλαι όταν συγκρούεσαι με την πραγματικότητα: το πρώτο που αποχωρίζεσαι είναι η τσίμπλα από το τσίνορο. Να ευχηθώ εδώ καλή πορεία στους ορκισθέντες χθες εκπροσώπους μας και να ξέρουν ότι κι αν εκείνοι δυσκολεύονται ενίοτε να πάρουν χαμπάρι τι γίνεται στην κοινωνία, η κοινωνία τούς έχει πάρει χαμπάρι…
