Η στοχοποίηση του καθηγητή Καρώνη επειδή «τόλμησε» να καταρτίσει πόρισμα που δεν συνάδει με τα όσα υποστηρίζουν όσοι έχουν εργαλειοποιήσει την τραγωδία των Τεμπών, αποτελεί την πεμπτουσία της «δολοφονίας χαρακτήρων».
Ο καθηγητής του ΕΜΠ βρέθηκε στο επίκεντρο ακραίων σχολίων και χαρακτηρισμών, όχι μόνο στο διαδίκτυο όπου ανώνυμα ο καθένας βγαίνει και βγάζει τα σώψυχά του, αλλά και στο πολιτικό πεδίο.
Οι σε βάρος του επιθέσεις, η αμφισβήτηση της επιστημοσύνης του, η επιχείρηση αποδόμησής του, καθώς και οι θεωρίες για δήθεν πιέσεις και απειλές, δείχνουν το μέγεθος της τοξικότητας που έχει καλλιεργηθεί από όλους όσοι βλέπουν να χάνεται η δυνατότητα αντιπολίτευσης μέσω fake news.
Το χειρότερο είναι πως είναι οι ίδιοι που δήλωναν πως το πόρισμα θα εξέθετε την κυβέρνηση, αφού εκτιμούσαν ότι θα υιοθετούσε τις θεωρίες και τα συνωμοσιολογικά χαρακτηριστικά που είχαν αποδώσει στο τραγικό δυστύχημα.
Οι συγγενείς των θυμάτων έχουν κάθε δικαίωμα να σχηματίζουν άποψη και να διεκδικούν τον καταλογισμό ευθυνών. Οι πολιτικοί όμως συμπεριφέρονται με αδιανόητο τρόπο, παρότι βλέπουν ότι η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών μιλάει για εργαλοποίηση.
Οι επιθέσεις κατά ενός προσώπου που απλά έκανε τη δουλειά του –ακόμη και αν δεν συμφωνεί κάποιος με τα συμπεράσματά του– ξεπερνά κάθε λογική. Ουδείς έχει το δικαίωμα να έχει αντίθετη άποψη από αυτήν που εκφράζουν οι Ροβεσπιέροι της πολιτικής και κοινωνικής ζωής του τόπου.
Η πυρά είναι μονίμως αναμμένη και περιμένει αυτόν που δεν θα συνταχθεί μαζί τους. Μόνο που κάπου υπάρχει ένα όριο. Και αυτό δεν αφορά μόνο τον καθηγητή Καρώνη αλλά και όσους όσοι έχουν γίνει βορά στα αδηφάγα, ανώνυμα σόσιαλ μίντια.
Δεν πρέπει ουδείς να ξεχνά ότι το θηρίο αν μάθει στο αίμα ζητά όλο και περισσότερο. Κάποιοι που αναρριχήθηκαν στην πολιτική ταΐζοντάς το, τελικά βρέθηκαν στα Τάρταρα…
*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση του «Μανιφέστο».
