Δεν μπορώ να ξέρω τι ακριβώς συμβολίζει η Μακρόνησος για τον κ. Στέφανο Κασσελάκη. Μπορεί να συμβολίζει, μπορεί να συμβολίζει μόνο όσα του είπαν οι επικοινωνιολόγοι του ότι συμβολίζει, μπορεί και να μη συμβολίζει τίποτα.
Είναι δικαίωμα του καθενός να κατανοεί ό,τι θέλει από την Ιστορία ή, εν πάση περιπτώσει, ό,τι του επιτρέπουν οι ικανότητές του να κατανοήσει. Σίγουρα, όμως, θα έπρεπε να είχε επιλέξει και κάποιον επικοινωνιολόγο που θα του εξηγούσε το εξής απλό: ότι η Μακρόνησος, εκτός των πολλών άλλων, συμβολίζει και τις καταματωμένες αγωνίες της Ελλάδας να κλείσει τις πληγές της – δεν συμβολίζει τα νυστέρια που τις άνοιξαν.
Συμβολίζει την εθνική προσπάθεια της επούλωσης, αυτή είναι η δικαίωση των ανθρώπων που βασανίστηκαν για τις ιδέες τους, που εξορίστηκαν από την κανονική ζωή δίνοντας τις δικές τους ζωές στο όραμα της δημοκρατίας και της συνύπαρξης όλων των ιδεών εκτός από αυτές που την αρνούνται. Και το έκαναν χωρίς να το διαφημίσουν, χωρίς να ζητήσουν κάποιο αντάλλαγμα, παρά μόνο εισέπραξαν τη βασανισμένη ευτυχία και την πληρότητα που προσφέρει στον άνθρωπο η δικαίωση της μνήμης. Ο καθένας με τη δική του ψυχή, τη δική του ζωή, τη δική του οικογένεια, ο καθένας με τη δική του μοίρα.
Κανείς από όσους γνήσιους ανθρώπους πέρασαν από τα κολαστήρια σαν τη Μακρόνησο δεν προσπάθησε να το εξαργυρώσει, ξέροντας ότι το ιστορικό καθήκον του ήταν να βοηθήσει με τον δικό του τρόπο να κλείσουν οι πληγές. Το βίντεο του κ. Στέφανου Κασσελάκη στη Μακρόνησο με τη συνοδεία του σαλοπετοφόρου ναυάρχου ε.α. κ. Αποστολάκη έχει την εξής διπλή ιδιότητα και
αυτό είναι, ούτως ή άλλως, επικοινωνιακό επίτευγμα: είναι εξοργιστικό αλλά και κωμικό, μαζί. Κυρίως, όμως, είναι πολιτικά ανόητο, ενταγμένο στο ιδεολογικό ταρατατζούμ που από την πρώτη στιγμή φάνηκε ότι πρεσβεύει τόσο ο ίδιος όσο και το κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ που τον προωθεί.
Πήγε στη Μακρόνησο για να διαλαλήσει τι; Εθνική ενότητα, συμπερίληψη, κοινωνική ειρήνη και προκοπή, λέγοντας ότι «δεν θέλουμε ένα κράτος που καίει τους πολίτες του, ένα κράτος που πνίγει τους πολίτες του»; Η πιο τοξική, διχαστική και εμφυλιοπολεμική προσέγγιση σε όσα συμβαίνουν στη χώρα τον τελευταίο καιρό που όλοι ξέρουμε ποια είναι η πηγή της. Απλώς ο κ. Κασσελάκης μπορεί να το ξέρει, μπορεί και, περιέργως, να το κατανοεί, αλλά φαίνεται να έχει καταλάβει ότι χωρίς εμφύλιο και εχθρούς δεν μπορεί να σταθεί, τουλάχιστον, εσωκομματικά.
Η επικοινωνιακή χρήση ενός τόσο σημαντικού συμβολισμού –ας το πει κάποιος στον κ. Κασσελάκη– είναι προσβολή που ξεπερνά τα όρια ανοχής που θέτουν οι σημερινοί μειωτικοί επαναπροσδιορισμοί της Ιστορίας. Ας μην του το πει έτσι δύσκολα, όμως. Ας του πει ότι η Μακρόνησος δεν είναι… εσπρέσο μακιάτο ντεκάφ να την αλλάζεις σε φρέντο ή αμερικάνο και να μην τρέχει τίποτα…
