Σαν να μην πέρασε μια μέρα από τότε που οι δακρύβρεχτοι Μεγαρείς ειρωνεύονταν τον Κυριάκο Μητσοτάκη για τις επίμονες αναφορές του στην κλιματική κρίση. Αυτοί που κατηγορούσαν την κυβέρνηση ότι εργαλειοποιούσε τις κρίσεις –θυμηθείτε τι διέδιδαν για την πανδημία– για πολιτικά οφέλη, ενώ δεν διαθέτουν ούτε κυβερνητική εμπειρία ούτε γνώση, κρίνοντας εκ του ασφαλούς και σε συνεργασία με τις ομάδες κρούσης στα social media (κατά τ’ άλλα, η κυβέρνηση ελέγχει τα ΜΜΕ) παρουσιάζουν μια χώρα στην οποία δεν λειτουργεί τίποτα και όλα είναι «αφημένα στην τύχη τους».
Και να σκεφθεί κανείς ότι η δίκη για την τραγωδία στο Μάτι βρίσκεται σε εξέλιξη – με ό,τι αυτό σημαίνει για τους έχοντες το θράσος να ψέγουν την κυβέρνηση γιατί... άφησε τη φωτιά να διανύσει μια απόσταση 40 χιλιομέτρων. Ματαίως θα τους συστήναμε να μελετήσουν τον Ευάγγελο Λεμπέση. Οσοι όμως αναζητούν απαντήσεις, ίσως τη βρουν σ’ ένα απόσπασμα του μεγάλου Ελληνα κοινωνιολόγου: «Και όταν ακόμη ο βλαξ, υπό την μορφήν του επιτηδείου ή του απατεώνος, εξαναγκασθή να δώση μάχην, θα δώση αυτήν διά των πνευματικώς ευκολοτέρων και συνεπώς των ανηθικωτέρων “όπλων”: του ψεύδους, της διαστροφής, της ραδιουργίας και της συκοφαντίας». Κατά τα λοιπά, η ώρα η καλή...
