Ένα μόλις μήνα μετά την εγκατάστασή του στον 7ο όροφο της Κουμουνδούρου, ο Στέφανος Κασσελάκης έχει καταφέρει το ακατόρθωτο: να οδηγήσει τον ΣΥΡΙΖΑ στα πρόθυρα της διάλυσης. Κάτι που δεν συνέβη το 2011 με την αποχώρηση των στελεχών της Ανανεωτικής Αριστεράς ούτε το 2015 με την αποχώρηση αυτών της «Αριστερής Πλατφόρμας» ούτε και μετά τη διπλή συντριβή του κόμματος και τη δραματική συρρίκνωση των ποσοστών του στις εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου που πέρασε. Για πολλούς βέβαια, η εξέλιξη αυτή ήταν προδιαγεγραμμένη από τη στιγμή που εμφανίστηκε στο προσκήνιο και διεκδίκησε την ηγεσία, ωστόσο η εκλογή του και η διαδοχή του Αλέξη Τσίπρα δημιούργησαν όχι παράλογες προσδοκίες ότι κάτι μπορεί ν’ αλλάξει και κυρίως να σταματήσει ο κατήφορος που φαινόταν από τις εκλογές να έχουν πάρει τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ και η επιρροή του στην κοινωνία.
Γράφει η Έρση Παπαδάκη
Οι δηλώσεις ωστόσο των «παραδοσιακών» στελεχών τα τελευταία 24ωρα και η απόφαση του κ. Κασσελάκη να σηκώσει το γάντι από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού όπου βρισκόταν, μιλώντας μάλιστα με όρους lifestyle και τις αλλεπάλληλες εμφανίσεις του στα «πρωινάδικα» της τηλεόρασης, υπήρξαν η αφορμή για το ξήλωμα του πουλόβερ. Και είναι εντυπωσιακό πως από εκεί που ο ΣΥΡΙΖΑ απλώς κινδύνευε να περιοριστεί στην τρίτη θέση και να τον προσπεράσει το ΠΑΣΟΚ, τώρα κινδυνεύει να διαλυθεί εις τα εξ ων συνετέθη και να ψάχνει τα κομμάτια του στις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις – αρχής γενομένης από τις ευρωεκλογές σε λίγους μόνο μήνες από σήμερα. Να διαλυθεί σε μικρότερα κομματίδια με σαφή αριστερή κατεύθυνση και ο κ. Κασσελάκης να παραμείνει με τη λεγόμενη σφραγίδα και μια μερίδα αμφιλεγόμενων στελεχών, προεξάρχοντος ασφαλώς του Παύλου Πολάκη που φαίνεται να είναι ένα από τα πρόσωπα που έχουν την πλέον καθοριστική επιρροή στο νέο αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ.
Προς το παρόν πάντως, ο κ. Κασσελάκης – όχι ο ίδιος, αλλά μέσω συνεργατών του – προσπαθεί ν’ αντιστρέψει τους ρόλους και να παρουσιάσει ως διασπαστές όσους του ασκούν κριτική. Οι ισχυρισμοί τους ότι «στον ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει εμφύλιος» και ότι «η λογική του εμφυλίου στον ΣΥΡΙΖΑ καλλιεργείται από ξένα κέντρα και αντίπαλες πολιτικές δυνάμεις» δεν μπορούν να πείσουν και απομένει να φανεί εάν πράγματι η σημερινή προγραμματισμένη συνεδρίαση του Εκτελεστικού Γραφείου του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι η ευκαιρία για ξεκαθάρισμα ή οι εξελίξεις θα πάρουν παράταση. Ακόμη και τα ίδια στελέχη-συνεργάτες του κ. Κασσελάκη άλλωστε παραδέχονται ότι υπάρχουν δηλώσεις «μεμονωμένων στελεχών που κινούνται αντικαταστατικά και έχουν θέσει τον εαυτό τους εκτός ΣΥΡΙΖΑ», επιβεβαιώνοντας επί της ουσίας το χάσμα που δεν μπορεί να γεφυρωθεί πλέον και υπάρχει ανάμεσα στην ηγεσία και τα «παραδοσιακά» στελέχη, τα οποία επιπλέον μέμφονται ότι «έχουν δρομολογήσει το σχεδιασμό νέου κόμματος».
Το βέβαιο είναι πως η κριτική κατά του κ. Κασσελάκη εντείνεται και πλέον πολλοί είναι εκείνοι – εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ – που έχουν… απασφαλίσει κατά του νέου αρχηγού και της ηγετικής ομάδας. «Ο κόσμος με εξέλεξε, σε αυτόν λογοδοτώ και σε όποιον αρέσει», ήταν η εύγλωττη απάντηση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ πριν αναχωρήσει από τη Νέα Υόρκη για να επιστρέψει στην Αθήνα, αλλά η απάντηση αυτή διόλου φαίνεται να ταιριάζει σε πολιτικό αρχηγό. Κάποιοι, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, έχουν φτάσει στο σημείο να ζητούν την παρέμβαση του κ. Τσίπρα για να μπει φρένο στην ένταση που σπαράσσει το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο ο ίδιος εμφανίζεται προσώρας απρόθυμος να συμμετάσχει με οποιοδήποτε τρόπο σ’ αυτή την περίεργη διελκυστίνδα. Από την άλλη πλευρά, εάν ο κ. Κασσελάκης συνεχίσει να εμφανίζεται αποφασισμένος να φτάσει τα πράγματα στα άκρα, τότε θα κινδυνεύσει να μείνει στην ιστορία ως ο πολιτικός που υπέγραψε τη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ. Όπως κάποτε, στο όχι και τόσο απώτερο παρελθόν, ήτοι στα τέλη της δεκαετίας του ’70, ο Ιωάννης Ζίγδης ήταν αυτός που στα χέρια του «έσβησε» η ιστορική Ένωση (Δημοκρατικού) Κέντρου για να δώσει τη θέση της στο δικομματισμό ΝΔ-ΠΑΣΟΚ που ακολούθησε για τα επόμενα 30 χρόνια.
