Παρουσιάζουν ενδιαφέρον οι αντιδράσεις της Αριστεράς –όχι απαραίτητα της ελληνικής– απέναντι σε ό,τι παρεκκλίνει της δικής της κανονικότητας. Δείτε πώς αντέδρασε στη σφαγή των άμαχων Ισραηλινών από τη Χαμάς σε αντιδιαστολή με τη ρουκέτα που εξερράγη στον περίβολο του ξενοδοχείου στη Γάζα. Κατ’ αρχάς υιοθέτησε την εκδοχή των τρομοκρατών, παρότι οι πρώτες ενδείξεις έδειχναν την πλευρά της Χαμάς. Τα «εξηρτημένα αντανακλαστικά» της Αριστεράς λειτούργησαν ακριβώς όπως τα είχε αποδείξει το πείραμα του Παβλόφ: Επεσε η ρουκέτα, σκοτώθηκαν άμαχοι, ευθύνεται το Ισραήλ! Με αυτή τη σειρά.
Κατά το δογματικό αφήγημα της Αριστεράς όποιος δεν είναι μαζί μας είναι αντιδραστικός και... ακροδεξιός ή όποιος είναι εύπορος είναι ύποπτος φοροδιαφυγής, έτσι και σ’ αυτή την περίπτωση βρήκαν το άλλοθι προκειμένου να αντισταθμίσουν επικοινωνιακά τη φρίκη που διέπραξαν οι τρομοκράτες, υποτίθεται στο όνομα του απελευθερωτικού αγώνα των Παλαιστινίων. Καμία σχέση, αλλά πώς αλλιώς αυτοί οι κύριοι θα συντηρούσαν την εκλεκτική προτίμηση που έχουν με όσους πολεμούν και συνειδητά υπονομεύουν την καπιταλιστική Δύση; Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, όταν ακόμη και αυτά έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τις ιδέες που θεωρητικά υπηρετούν.
Απόδειξη αυτού είναι ότι κανένας από τον λεγόμενο προοδευτικό χώρο της Αριστεράς δεν προβληματίστηκε, κυρίως δεν περίμενε, αλλά έσπευσε είτε ευθέως είτε πλαγίως να επιρρίψει την ευθύνη στο Ισραήλ. Αλλο ένα δείγμα του τρόπου αντίδρασης της Αριστεράς έναντι της πραγματικότητας και των ερεθισμάτων που αυτή προκαλεί.
