Εάν ζούσε ο Αλέκος Σακελλάριος είναι βέβαιο ότι το Πυροβολικό θα απολάμβανε της αντίστοιχης φήμης του Ναυτικού, πέραν της δόξης και της τιμής, ανάλογης εκείνης που είχε η ταινία «Η Αλίκη στο Ναυτικό».Αλλά και χωρίς τον μεγάλο συγγραφέα, σκηνοθέτη και δημοσιογράφο, χάριν της εθνικής τηλοψίας ο Στέφανος Κασσελάκης δίνει τη δική του παράσταση επί Θήβας στη φαρσοκωμωδία «Ο Στέφανος στο Πυροβολικό». Διότι κάθε πατριώτης και πατριώτισσα (κατά το «βουλεύτρια») φαίνεται να αισθάνεται εθνική υπερηφάνεια – τουλάχιστον αυτό το… αυθόρμητο συναίσθημα φαίνεται να καταγράφουν οι εικόνες που δείχνουν τον Στέφανο να διαβαίνει την πύλη του στρατοπέδου, έστω και για λίγες ώρες.
Την ίδια υπερηφάνεια που ένιωθαν όταν η Αλίκη υπηρετούσε στο Ναυτικό τις ίδιες πάνω-κάτω ώρες με τον Στέφανο. Κοινό στοιχείο η κωμωδία, με μόνη διαφορά ότι η Αλίκη τραγουδούσε «Τράβα μπρος και μη σε μέλει» ενώ ο Στέφανος ζει τον ρόλο του κάνοντας πρόζα τον στίχο «τράβα μπρος και μη σε νοιάζει, τράβα μπρος κι όσα έρθουν κι όσα πάνε». Άσ’ τα να πάνε δηλαδή, αφού μετά την «κόρη μου τη σοσιαλίστρια» ο σοσιαλιστής πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ χορεύει συρτάκι με τρελή διπλοπενιά, και από του μπουζουκιού τα τέλια έχουν τρελαθεί οι αριστεροί ψηφοφόροι. Σημεία των καιρών (των κακών μας των καιρών), δηλωτικά μιας μερίδας της κοινωνίας εντελώς και στην κυριολεξία παρακμιακής.
