Δεν είναι η πρώτη φορά που επιχειρείται η υπονόμευση της κυβέρνησης με αφορμή μια φυσική καταστροφή ή ένα τραγικό δυστύχημα. Άλλωστε η ιστορία βρίθει συνωμοσιών που αξιοποιούνται καταλλήλως προκειμένου να εργαλειοποιήσουν τον ανθρώπινο πόνο ώστε να πετύχουν τον σκοπό τους: την πρόκληση χάους και αποσταθεροποίησης στο όνομα της… Δικαιοσύνης!
Το είδαμε στο ναυάγιο της Πύλου, στο πέρασμα του Daniel από τη Θεσσαλία, στην καταστροφική πυρκαγιά στην Αττική, στις παρακολουθήσεις και τώρα στην τραγωδία στα Τέμπη: άρον άρον να καταδικαστεί η κυβέρνηση ως ενεργούσα με δόλο!
Προφανώς τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν έχουν τον μηχανισμό να κινήσουν τα νήματα, αλλά χωρίς αμφιβολία καβαλικεύουν το κύμα του θυμού που συναισθηματικά διεγείρουν όσοι ορέγονται μέχρι και… ειδικά δικαστήρια.
Διότι όταν υιοθετούνται κατηγορίες του τύπου «ματωμένα χέρια» προκειμένου να θεμελιώσουν το αφήγημα της «συγκάλυψης», γιατί να μη βάλουμε στη συζήτηση ως υπόθεση ότι κάποια «συμπλέοντα συμφέροντα» σχεδιάζουν τον εκτροχιασμό της χώρας με σκοπό την πρόκληση χαοτικών καταστάσεων;
Γιατί να μη σκεφθούμε ότι επειδή για πρώτη φορά η Ελλάδα βρέθηκε στη σωστή πλευρά της ιστορίας, κάποιοι δεν… συγχωρούν τον Κυριάκο Μητσοτάκη;
Σταματάμε εδώ, κι ας αναλογιστούν όλοι τις ευθύνες τους για το επερχόμενο μπάχαλο που επιδιώκουν εξωθεσμικά κέντρα.
