Στον απόηχο της συνέντευξης του πρωθυπουργού, κρίνοντας εκ του ασφαλούς με την άνεση του καναπέ, πρέπει να του αναγνωριστεί ότι δεν φοβήθηκε τις εντυπώσεις που θα δημιουργούσε η δημόσια αυτοκριτική του. Προτίμησε να «τσαλακώσει» το ηγετικό προφίλ του παρά να καταστεί δέσμιος των περιστάσεων.
Θα μπορούσε να εξηγήσει πώς και γιατί μια σιδηροδρομική τραγωδία εξελίσσεται σε αντικυβερνητικό κίνημα, ποιοι και για ποιους λόγους σπεκουλάρουν εκμεταλλευόμενοι τον πόνο των οικογενειών, αλλά με τον δικό του τρόπο έδειξε ότι δεν θα ακολουθήσει τον δρόμο της πολιτικής τυμβωρυχίας των πολιτικών αντιπάλων του και των γνωστών-αγνώστων συμφερόντων.
Δεν είμαστε αισιόδοξοι ότι η υπεύθυνη στάση του Κυριάκου Μητσοτάκη, οι ειλικρινείς προθέσεις του ως προς την απόδοση δικαιοσύνης, θα βάλουν τέλος στις κινητοποιήσεις (μέχρι και απεργίες!) που ετοιμάζουν με αφήγημα τη «συγκάλυψη». Σε κάθε περίπτωση, δεν πιστεύουμε ότι αυτοί που μετέτρεψαν την τραγωδία σε «έγκλημα» θέλουν να μάθουν την αλήθεια, όπως οι χιλιάδες πολίτες που βγήκαν στους δρόμους.
Άλλος είναι ο σκοπός τους και για να τον πετύχουν εκμεταλλεύονται την ευαισθησία του κόσμου. Θέλουν τον εκτροχιασμό της χώρας και δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα. Το θέμα είναι, θα καταλάβει ο κόσμος ότι τον εξαπατούν;
