Το νέο επεισόδιο στον εμφύλιο που μαίνεται στον ΣΥΡΙΖΑ εν όψει του β΄ γύρου της εσωκομματικής εκλογικής διαδικασίας για την ανάδειξη του νέου προέδρου του κόμματος έρχεται με μία ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας για την Αναγέννηση του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς υπέρ της Έφης Αχτσιόγλου και ταυτόχρονα κατά του Στέφανου Κασσελάκη.
Στην ανακοίνωση γίνεται, αρχικά, λόγος για την «παρ' ολίγον εκλογή του εκπροσώπου της μεταδημοκρατικής πολιτικής στρέβλωσης» στον πρώτο γύρο των εκλογών για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ και για «επιχειρούμενη μετάλλαξη ενός κόμματος της Αριστεράς σε πολιτικό αντίγραφο του αμερικανικού πολιτικού συστήματος στη χώρα μας». Βέβαια, θα μπορούσε να ειπωθεί πως αυτή η μετάλλαξη είχε ξεκινήσει από καιρό, όταν ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας συνδιαλεγόταν με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ. Το ερώτημα είναι, λοιπόν, αν προβληματιζόταν και τότε με αυτές τις κινήσεις η Πρωτοβουλία.
Μιλώντας για τον Τσίπρα, η ανακοίνωση δεν τον αφήνει στο απυρόβλητο, επιρρίπτοντάς του ευθύνες για αυτήν τη «μετάλλαξη» που συντελέστηκε στη λειτουργία του κόμματος, όπως και για τις πολιτικές επιλογές που ακολούθησε το κόμμα το προηγούμενο διάστημα: «Δεν θα είχε την παραμικρή πιθανότητα επιτυχίας αν δεν έβρισκε εύφορο έδαφος με ευθύνη της προηγούμενης ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ που στο όνομα της "διεύρυνσης" και της ανερμάτιστης πολυσυλλεκτικότητας, υπονόμευσε την πολιτική και τη δημοκρατική λειτουργία του κόμματός μας, με αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων, τα γνωστά δραματικά εκλογικά αποτελέσματα».
Μάλιστα, παρουσιάζεται η εικόνα ενός κόμματος που μοιάζει πιο πολύ με ξέφραγο αμπέλι παρά με ένα κόμμα της Αριστεράς, καθώς, όπως λέγεται, δεν εξετάστηκε από τα όργανα του κόμματος τι μέρος του λόγου μπορεί να είναι ο Στέφανος Κασσελάκης: «Φτάσαμε να θεωρείται φυσιολογικό να υποβάλει υποψηφιότητα για πρόεδρος ένας άγνωστος στο κόμμα μας, την ίδια στιγμή που για την υποψηφιότητα μέλους στην Επιτροπή Δεοντολογίας το καταστατικό απαιτεί τουλάχιστον 5 χρόνια κομματικής θητείας».
Έτσι, καταλήγουν στο συμπέρασμα πως η καταλληλότερη επιλογή για να μην «πάει αλλού» ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι άλλη παρά μόνο η Έφη Αχτσιόγλου. Η Πρωτοβουλία καλεί μέσα από την ανακοίνωσή της σε «ψήφο κριτικής στήριξης» στην Αχτσιόγλου, εναποθέτοντας, ουσιαστικά, στις πλάτες της το καθήκον ο ΣΥΡΙΖΑ να παραμείνει κόμμα της Αριστεράς και επισημαίνοντας: «Η απόπειρα άλωσης του ΣΥΡΙΖΑ από εντολοδόχους συμφερόντων έξω και μέσα από τη χώρα σε καμία περίπτωση δεν πρέπει και δεν θα ακυρώσει το εγχείρημα της Ριζοσπαστικής Αριστεράς».
Η ανακοίνωση
Παρακάτω παρατίθεται αναλυτικά η ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας για την Αναγέννηση του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς:
«Ο πρώτος γύρος των εκλογών για την Προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ολοκληρώθηκε με την παρ' ολίγον εκλογή του εκπροσώπου της μεταδημοκρατικής πολιτικής στρέβλωσης. Επιστέγασμα της επιχειρούμενης μετάλλαξης ενός κόμματος της Αριστεράς σε πολιτικό αντίγραφο του αμερικανικού πολιτικού συστήματος στη χώρα μας.
Το εγχείρημα, παρά το ισχυρότατο πλέγμα συμφερόντων που το υποστήριξαν, δεν θα είχε την παραμικρή πιθανότητα επιτυχίας αν δεν έβρισκε εύφορο έδαφος με ευθύνη της προηγούμενης ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ που στο όνομα της "διεύρυνσης" και της ανερμάτιστης πολυσυλλεκτικότητας, υπονόμευσε την πολιτική και τη δημοκρατική λειτουργία του κόμματός μας, με αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων, τα γνωστά δραματικά εκλογικά αποτελέσματα. Η συνταγή της αποτυχίας του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να είναι η συνταγή της ανάκαμψης και της ανασυγκρότησής του, κάτι που φαίνεται να προκρίνουν κάποιοι εκτός αλλά και εντός των τειχών.
Ο «λογισμός» αυτός είναι χωρίς "όνειρο" αφού έχει προσβληθεί από τον ιό του κυβερνητισμού αντί παντός τιμήματος και οδηγεί σε μια πρωτόγνωρη για την αριστερά απάθεια, αδιαφορία και παραίτηση. Άκρως επικίνδυνα στοιχεία που είχαν ως αποτέλεσμα να μην υπάρξει αντίδραση σε πρωτοβουλίες και συμπεριφορές, έξω από το ήθος και τις αξίες μας ή σε διακηρύξεις για τη μετατροπή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς σε κόμμα παρόμοιο με το Δημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ, δίχως καν ένα Μπέρνι Σάντερς.
Με τον τρόπο αυτό το κόμμα έμεινε ανοχύρωτο και εντελώς αδύναμο να αντιμετωπίσει το μεταδημοκρατικό /αντιδημοκρατικό πείραμα που εξελίχθηκε στο εσωτερικό του. Τα αρμόδια όργανα του κόμματος παρέλειψαν τα στοιχειώδη: εξέταση ενός τουλάχιστον διάτρητου βιογραφικού, διατύπωση ξεκάθαρων κριτηρίων για την υποβολή υποψηφιοτήτων, αντιμετώπιση της νοθείας στις υπογραφές που ήταν απαραίτητες για την κατάθεση υποψηφιότητας. Φτάσαμε να θεωρείται φυσιολογικό να υποβάλει υποψηφιότητα για πρόεδρος ένας άγνωστος στο κόμμα μας, την ίδια στιγμή που για την υποψηφιότητα μέλους στην Επιτροπή Δεοντολογίας το καταστατικό απαιτεί τουλάχιστον 5 χρόνια κομματικής θητείας.
Όσοι/ες το προηγούμενο διάστημα υποτίμησαν ή ανέχθηκαν αυτή την κατάσταση, είναι οι ίδιοι που σήμερα αφελώς οδηγούνται στη λανθασμένη υπερεκτίμηση της μαζικής συμμετοχής στον α’ γύρο που αποκλήθηκε μάλιστα «γιορτή της δημοκρατίας”, παρά την τεκμηριωμένη αποκάλυψη ότι βασίστηκε κυρίως σε ανθρώπους που, κατά δήλωσή τους, τους ενδιέφερε μόνο η ψήφιση του Σ. Κασσελάκη για να "πάει αλλού ο ΣΥΡΙΖΑ", μέχρι και στη συμμετοχή μελών και στελεχών άλλων κομμάτων! Δηλαδή υπήρξε μια "νόμιμη" νόθευση του αποτελέσματος, εξαιτίας παράλογων (και ξένων σε κάθε αριστερή λογική) καταστατικών ρυθμίσεων.
Το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου, απέδειξε ότι το αντιΣΥΡΙΖΑ και αντιΑριστερό μέτωπο έχει πλέον ισχυρές προσβάσεις ακόμη και μέσα στο κόμμα μας. Ωστόσο, η αυθόρμητη κινητοποίηση πολλών μελών, στελεχών και φίλων του ΣΥΡΙΖΑ, αν και καθυστερημένη, απέτρεψε την ολοκλήρωση του αντιΣΥΡΙΖΑ πειράματος στον πρώτο γύρο.
ΚΑΙ ΤΩΡΑ;
Εν όψει του δεύτερου γύρου, είναι υποχρέωσή μας να κλείσουμε το δρόμο σε αυτούς, μέσα και έξω από το ΣΥΡΙΖΑ, που θέλουν ένα ακίνδυνο κόμμα στο πλαίσιο της εναλλαγής διαχειριστών του συστήματος.
Κανένας συμβιβασμός με το πρώτο "μεταμοντέρνο" πραξικόπημα στη χώρα.
Καμία ψήφος στον Σ. Κασσελάκη.
Ψήφος κριτικής στήριξης στην Ε. Αχτσιόγλου.
Είναι ώρα ευθύνης για κάθε αριστερό και δημοκρατικό πολίτη. Ώρα αποφάσεων και πρωτοβουλιών της Αριστεράς του κόμματος.
Η απόπειρα άλωσης του ΣΥΡΙΖΑ από εντολοδόχους συμφερόντων έξω και μέσα από τη χώρα σε καμία περίπτωση δεν πρέπει και δεν θα ακυρώσει το εγχείρημα της Ριζοσπαστικής Αριστεράς».
