Aυτοί είναι, που θα ΄λεγε κι ο Δημήτρης Κουτσούμπας. Χωρίς καμία ενσυναίσθηση ότι ο λαός τους εμπιστεύτηκε τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Χωρίς να μπορούν να αντιληφθούν ότι στην προεδρευόμενη κοινοβουλευτική δημοκρατία –που θα ’λεγε κι ο Κασσελάκης– ο ρόλος της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι πολύ σοβαρή υπόθεση και δεν μπορεί κανείς και για κανέναν λόγο να την ευτελίζει.
Χωρίς να είναι σε θέση να αντιληφθούν ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν μπορεί να συμπεριφέρεται σαν... συνέλευση πολυκατοικίας.
Κι όμως αυτά τα τραγελαφικά που λαμβάνουν χώρα στον ΣΥΡΙΖΑ δείχνουν αφενός από τι... μέταλλο είναι φτιαγμένο αυτό το κόμμα και αφετέρου επιβεβαιώνουν όσους –ψυχή τε και σώματι– είχαν ενταχθεί στο αντισύριζα μέτωπο για να μπει ένα τέλος σ΄ αυτήν τη φαρσοκωμωδία.
Τώρα, σε όσους καλόπιστα παίρνουν στα σοβαρά ότι ένα κόμμα μπορεί να ξαναστήνει κάλπες μέσα σε 5 μήνες γιατί δεν τους αρέσει ο πρόεδρος που τα μέλη –με 2 ευρώ εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν– εξέλεξαν, η πολιτική επιστήμη σηκώνει ψηλά τα χέρια.
Συμπερασματικά: τα χειρότερα για το κόμμα που κάποτε κυβέρνησε την Ελλάδα είναι μπροστά.
Υγ.: Πόσο εύστοχη ήταν η παρατήρηση του γκουρού της επικοινωνίας Ανδρέα Δρυμιώτη το 2019, ο οποίος αναφερόμενος στη νίκη Μητσοτάκη και στην εκλογική συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ είχε πει το... θεϊκό: «Θεέ μου, από πού γλιτώσαμε!»
