Θα πρέπει να είναι κάποιος πολύ αφελής για να θεωρεί ότι τα όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό στο πολιτικό σύστημα είναι «αθώα» ή απλά σύμπτωμα των καιρών. Η αλήθεια είναι ότι η ελληνική «ιδιαιτερότητα» μας κάνει να αισθανόμαστε ότι για άλλη μια φορά βρισκόμαστε στο ίδιο έργο θεατές. Είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι ετερόκλητα συμφέροντα, σε πολλές των περιπτώσεων, έχουν ενεργοποιηθεί με στόχο να… κοντύνουν μία ακόμη κυβέρνηση. Γιατί η πραγματικότητα είναι ότι θεωρούν πως όταν έχουν μια ισχυρή κυβέρνηση αλλά και αντιπολίτευση απέναντί τους, δεν είναι τόσο εύκολο να τις έχουν του χεριού τους. Γι’ αυτό και οι γνωρίζοντες τι παίζεται θα πρέπει να έχουν γνώση και να μην πέφτουν από τα σύννεφα, βλέποντας τον πολυκερματισμό του πολιτικού συστήματος, που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.
Οχι ότι δεν έχουν γίνει λάθη από την κυβέρνηση Μητσοτάκη ή δεν έπρεπε κάποια πράγματα να έχουν τρέξει περισσότερο και κάποια μέτρα να ήταν με πιο μεγάλη ένταση για να στηρίξουν την κοινωνία. Το βέβαιο είναι ότι έχει ξεκινήσει ήδη η μεγάλη… επίθεση με συγκεκριμένο ή, για την ακρίβεια, με συγκεκριμένους στόχους. Γι’ αυτό και απαιτούνται κινήσεις-σοκ και μάλιστα όσο είναι τα θέματα «ζεστά». Εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα, δεν πρέπει να χαθεί άλλος χρόνος και να περιμένουν οι κυβερνώντες παίζοντας κατενάτσιο. Πολλές φορές η νίκη έρχεται αλλάζοντας το σύστημα και παίζοντας επίθεση. Κυρίως, όμως, αποφεύγοντας τα αυτογκόλ, σε μια συγκυρία που τα λάθη μετράνε διπλά και δεν υπάρχει χρόνος να διορθωθούν. Διότι εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είναι παίξε γέλασε.
