Κάθισα και παρακολούθησα την… τετράς, όχι του Πειραιώς (για όσους ξέρουν από ρεμπέτικα) αλλά της Κουμουνδούρου και την τηλεμαχία που δεν ήταν τηλεμαχία, όπως μας ενημέρωσε εις εκ των υποψηφίων, αλλά κουβέντα μεταξύ συντρόφων. Δεν θα σταθώ στα όσα είπε ο φίλτατος Απόστολος Γκλέτσος καθώς είναι μια κατηγορία από μόνος του. Θα επικεντρωθώ όμως στα δύο… φαντάσματα και στον ένα εφιάλτη που πλανήθηκε σε όλη τη διάρκεια της συζήτησης που έγινε στο Ραδιομέγαρο.
Τα δύο… φαντάσματα ήταν των δύο πρώην προέδρων του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό του Αλέξη Τσίπρα και εκείνο του Στέφανου Κασσελάκη. Και οι δυο ήταν σαν να ήταν εκεί ή σαν να μην έφυγαν μια μέρα. Οι «4» υπερασπίστηκαν το έργο του κ. Τσίπρα, θυμίζοντας με τα όσα είπαν το γιατί οι Ελληνίδες και οι Ελληνες με την ψήφο τους τον έστειλαν… σπίτι του. Τώρα γιατί η «τετράς» τον κρατάει ακόμη ζωντανό είναι θέμα… Γιάλομ και όχι πολιτικής διαχείρισης. Μπορεί να είναι ο φόβος της επιστροφής του, άρα κρατάνε μια πισινή για καλό και για κακό.
Ενδέχεται όμως από την άλλη να είναι και η δυσκολία τους να ξεκολλήσουν από το 2015. Οποια εκδοχή και να επιλέξετε, το αποτέλεσμα φοβάμαι πως είναι το ίδιο, σε σχέση με την επιρροή τους στο εκλογικό σώμα, αλλά μάλλον επιλέγουν την κομμουνιστική αντίληψη τόσοι όσοι. Οσο για το φάντασμα του προέδρου Στέφανου, έγινε και επισήμως από χθες εφιάλτης για την Κουμουνδούρου. Καθώς για πρώτη φορά με την αποστασία τους οι βουλευτές που αποχώρησαν, χωρίς να δώσουν πίσω τις έδρες τους, ανέτρεψαν τη λαϊκή ετυμηγορία. Και έφεραν τον ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή από τη δεύτερη, στην τρίτη θέση. Τώρα, θα μου πείτε, ας πρόσεχαν. Καθώς έσπειραν για χρόνια ανέμους και θερίζουν θύελλες.
