Η πρώτη δημοσκόπηση της νέας σεζόν αποτυπώνει ένα σκηνικό κάπως δυστοπικό για τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού τον εμφανίζει να φλερτάρει με μονοψήφια ποσοστά αλλά και με την τέταρτη θέση. Η διαφορά με την Ελληνική Λύση του «συνοδοιπόρου» στον λαϊκισμό και τις θεωρίες συνωμοσίας, Κυριάκου Βελόπουλου, είναι της τάξης του 0,7%.
Η δημοσκόπηση της εταιρείας MRB που παρουσιάστηκε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Open φέρνει τον ΣΥΡΙΖΑ στην τρίτη θέση. Οριακά όμως. Και του δίνει ένα ποσοστό 10,9% στην πρόθεση ψήφου με αναγωγή και 8,5% στην πρόθεση ψήφου, ποσοστά που δύναται να μειωθούν περαιτέρω λόγω της διάλυσης που επικρατεί στην Κουμουνδούρου και την ανοιχτή αμφισβήτηση του Στέφανου Κασσελάκη.
Η ενδεχόμενη διάσπαση θα προκαλέσει άλλωστε νέες αναταράξεις και νέες πτωτικές τάσεις, πολύ περισσότερο τη στιγμή που τα στελέχη τα οποία έχουν ταχθεί απέναντι διαθέτουν ερείσματα στην εκλογική βάση του κόμματος. Οι τάσεις που καταγράφει η δημοσκοπήση και οι οποίες αναμένεται να επιβεβαιωθούν και από αυτές που θα ακολουθήσουν είναι διαλυτικές και δείχνουν την αποσύνθεση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ τίθεται εκτός κούρσας εξουσίας όποια και αν είναι η μορφή των εξελίξεων στο εσωτερικών του. Τείνει να διαλυθεί εις τα εξ ων συνετέθη. Να βρεθεί σε ποσοστά πριν από την κρίση και την εξαπάτηση των πολιτών μέσα από τις υποσχέσεις για σκίσιμο των μνημονίων, σεισάχθειες και νταούλια που θα χτυπούν για να χορεύουν οι αγορές.
Μπορεί στις ευρωεκλογές να στηρίχθηκε στην ανυπαρξία του ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη, που είχε μετατραπεί σε ουρά της Κουμουνδούρου ως προς την τοξικότητα και τον λαϊκισμό, τώρα όμως δεν υπάρχει όπως φαίνεται σανίδα σωτηρίας. Γυρνούν την πλάτη και οι σταθεροί ψηφοφόροι του. Κουράστηκαν, βαρέθηκαν και διαπίστωσαν ότι δεν υπάρχει ελπίδα επανόδου στην εξουσία, αλλά ούτε και ελπίδα για άσκηση σοβαρής αντιπολίτευσης, ικανής να πιέσει την κυβέρνηση.
Η ελπίδα που τους πρόσφερε το λαμπερό πρόσωπο του ινφλουένσερ Στέφανου Κασσελάκη βούλιαξε στα νερά της σηπτικής δεξαμενής, στην επίδειξη πλούτου, στα τετραήμερα γλέντια και στην αδυναμία άρθρωσης πολιτικού και αντιπολιτευτικού λόγου. Ο ΣΥΡΙΖΑ που θα μείνει, αν μείνει, θα είναι κάτι άλλο, σίγουρα δεν θα είναι ένα κόμμα εξουσίας ούτε και κόμμα της Αριστεράς.
