Η εμμονή της αντιπολίτευσης στην καταστροφολογία έρχεται σε σύγκρουση τόσο με την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στη χώρα όσο και με τις εκτιμήσεις των ξένων οίκων. Αυτών που παλαιότερα κάποιοι θα χτυπούσαν τα νταούλια για να χορεύουν αλλά τελικά οδηγηθήκαμε σε ένα τρίτο μνημόνιο με ιδιαίτερα σκληρούς όρους που όλοι θέλουν να ξεχάσουν. Και που κάποιοι ξεχνούν εξαιτίας της πορείας που εμφανίζει σήμερα η οικονομία με τις συνεχείς μειώσεις φόρων –αλλά και εισφορών– και τις αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις.
Η φορολογική μεταρρύθμιση που εξήγγειλε ο Κυριάκος Μητσοτάκης από τη ΔΕΘ θα προστεθεί το 2026 –από τον πρώτο μήνα– στα μέτρα που έχουν εφαρμοστεί και θα εφαρμοστούν και μέχρι το τέλος του 2025, και αποτελεί ένα ακόμη σημείο στο οποίο οι διεθνείς οίκοι και οι αγορές επικεντρώνουν το ενδιαφέρον τους δεδομένου πως εντάσσεται στα δημοσιονομικά περιθώρια που προβλέπονται και από την Ευρώπη.
Την Παρασκευή το βράδυ ο οίκος Μoody’s –ο αυστηρότερος εκ των διεθνών οίκων, που ήταν και ο τελευταίος που έδωσε επενδυτική βαθμίδα στη χώρα μας– επιβεβαίωσε την αξιολόγησή του διατηρώντας την αμετάβλητη όπως και τις θετικές προοπτικές για τη χώρα μας. Θα πει κάποιος φυσικά «τι με ενδιαφέρει, τι σημαίνει για την τσέπη μου;» Η απάντηση είναι πως αφορά την οικονομία, τη χώρα, την πορεία της, την ανάπτυξη και φυσικά το γεγονός πως αποτελεί επενδυτικό προορισμό.
Κακά τα ψέματα. Για να καταστεί εφικτή η όποια κοινωνική πολιτική πρέπει να παράγεται –όπως λέμε– πλούτος. Να γίνονται επενδύσεις, να δημιουργούνται θέσεις εργασίας και να είναι και καλύτερα αμειβόμενες, να μειώνεται η ανεργία στο 8%, να αυξάνεται το μέσο εισόδημα. Αυτός είναι ο τρόπος μαζί με την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής που για πρώτη φορά το 2024 άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά, με έσοδα που συμπεριλήφθηκαν στα μέτρα που ανακοινώθηκαν ως επιστροφές –επί της ουσίας– στους πολίτες μέσα από τις μειώσεις φόρων.
Όλα συνδέονται. Κυρίως δε το γεγονός ότι πρέπει να υπάρχει δημοσιονομική σταθερότητα. Καλές οι υποσχέσεις της αντιπολίτευσης μόνο που δεν συμπεριλαμβάνουν τους όρους και τις προϋποθέσεις, τους κανόνες που θέτει η Ευρώπη. Εκτός και αν ακούσουμε και πάλι τα γνωστά περί… διαπραγματεύσεων. Αυτά που λένε όσοι έχουν… αυταπάτες, δηλαδή όλοι όσοι δικαιολογούν με αυτόν τον τρόπο τον λαϊκισμό και την προσπάθεια να κοροϊδέψουν τους πολίτες υποσχόμενοι «καλύτερες ημέρες» και μια άλλη… πολιτική.
Για παράδειγμα, η Moody’s σημειώνει ότι μελλοντική αξιολόγηση αρνητική θα μπορούσε να έρθει αν αντιστραφεί η πορεία που σήμερα ακολουθείται. Αν οι μεταρρυθμίσεις σταματήσουν ή δεν αποδώσουν. Αν κάποιοι αρχίσουν να μοιράζουν χρήμα που δεν υπάρχει. Αν σταματήσει η προσπάθεια κατά της φοροδιαφυγής για την οποία ο ξένος οίκος εμφανίζεται να εκτιμά ότι έχει συμβάλει στο πλεόνασμα από το οποίο προκύπτουν και τα μέτρα ενίσχυσης του εισοδήματος.
Σταθερότητα και ασφάλεια, επενδύσεις και μεταρρυθμίσεις που οδηγούν στη δημιουργία συνθηκών διατήρησης και της κοινωνικής συνοχής απέναντι σε λεφτόδεντρα και παρεμβάσεις με στόχο την αποσταθεροποίηση. Οι πολίτες θα κληθούν να επιλέξουν. Και στις επόμενες εκλογές και απέναντι στις… σειρήνες των εύκολων λύσεων που χαϊδεύουν αυτιά...
* Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση του «Μανιφέστο»
