Ο Στέφανος Κασσελάκης το δήλωσε και χθες. «Θα γίνω πρωθυπουργός» είπε. Το έχει ξαναπεί, το έγραφε και έξω από την πόρτα του δωματίου του στο σπίτι του, σύμφωνα με τον πατέρα του. Προς το παρόν, αλλάζει τα όρια της… επιτυχίας στις ευρωεκλογές και από τα περί νίκης πήγε στο 17% και παραπάνω, για το οποίο θα είναι πιθανότατα και ευχαριστημένος. Και όλα αυτά με έναν ΣΥΡΙΖΑ χωρισμένο στα δύο. Αυτός που απέμεινε με τις αποχωρήσεις της σημερινής Νέας Αριστεράς.
Είναι αλήθεια ο Στέφανος (της Ελλάδας) Κασσελάκης είναι αισιόδοξος. Υπεραισιόδοξος ίσως. Και αιθεροβάμων θα έλεγε κανείς. Διότι το να εμφανίζεσαι και να δηλώνεις φαρδιά-πλατιά θα γίνω πρωθυπουργός όταν ηγείσαι ενός κόμματος που ήδη στις δημοσκοπήσεις καταγράφει μονοψήφια ποσοστά για τις επικείμενες εκλογές, θέλει ένα… θάρρος. Πολύ περισσότερο τη στιγμή που δεν γνωρίζει αν την επομένη των ευρωεκλογών θα παραμείνει πρόεδρος του κόμματος.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που μιλούν για άγνοια… κινδύνου. Ειδικά σε ό,τι αφορά τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη της Κουμουνδούρου. Η εκεχειρία που επιτεύχθηκε είναι προσωρινή. Περισσότερο και από προσωρινή εντός του μικρόκοσμου ενός κομματικού οργανισμού που δεν διαθέτει καμία στέρεα βάση. Χωρίς συγκεκριμένο κομματικό κορμό. Χωρίς παρουσία στην περιφέρεια και στους φορείς, συνδικαλιστικούς και μη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να εισπράξει από πουθενά. Μόνο να ελπίζει στην επιστροφή ψηφοφόρων που έφυγαν. Κυρίως αυτών που κινούνται τώρα στην αδιευκρίνιστη ψήφο. Οι μισοί από το σύνολο αυτών που δηλώνουν πως θα ψηφίσουν το κόμμα του Στέφανου Κασσελάκη τον στηρίζουν. Οι άλλοι μισοί όχι. Απλά αναμένουν να περάσει ο καιρός να δουν τι θα κάνουν την επόμενη ημέρα. Ούτε την αισιοδοξία του μπορεί να τους μεταφέρει ο νυν πρόεδρος.
Ένα ακόμη πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει είναι ότι οι σύνεδροι, αυτοί που φώναζαν «κάτω τα χέρια από τον Στέφανο», δύσκολα απηχούν τις σκέψεις και τις θέσεις του συνόλου του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό είναι το επόμενο μεγάλο του πρόβλημα, ειδικά με την απόφαση που έχει λάβει για την αποτσιπροποίηση του κόμματος. Και ένα τελευταίο. Ο Αλέξης Τσίπρας δύσκολα θα ξεπεράσει το χουνέρι του Συνεδρίου, όπως σύντομα ενδέχεται να φανεί…
