«Το χθεσινό γεγονός της ντροπής δεν εκφράζει τη χώρα που θέλουμε» τόνισε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης σε μήνυμά του για τον θάνατο του 36χρονου επιβάτη του πλοίου Blue Horizon που σημειώθηκε στο λιμάνι του Πειραιά, ενώ δήλωσε πως νιώθει «αποτροπιασμό και φρίκη», καθώς πρόκειται για κάτι που «δεν το χωράει το μυαλό, ούτε και το ανέχεται η στοιχειώδης ηθική». 

Ο πρωθυπουργός εστίασε στο μήνυμα της τραγωδίας που έλαβε χώρα χθες, το βράδυ της Τρίτης και δεν είναι άλλο από «έναν συνδυασμό από ανευθυνότητα και κυνισμό, περιφρόνηση και αδιαφορία. Που τελικά γίνεται βία. Και έτσι ξαφνικά, χάνεται ένα παιδί της διπλανής μας πόρτας». 

«Όπως όλοι, είμαι δίπλα στην οικογένεια του θύματος. Ξέρω, όμως, ότι τίποτα δεν τον φέρνει πίσω για να ακούσει τη συγγνώμη ενός συλλογικού αναστοχασμού. Η απώλειά του, ωστόσο, παραμένει ένα σήμα κινδύνου, αφύπνισης και ανάταξης»,πρόσθεσε.

Στο τέλος, ο κ. Μητσοτάκης δεσμεύθηκε: «Στη μνήμη του Αντώνη, λοιπόν, η Πολιτεία θα κάνει το καθήκον της. Αλλά και καθένας ας υπηρετήσει υπεύθυνα τον ρόλο που του αναλογεί. Αλληλέγγυος με τους γύρω του. Γιατί αγαπώ τη ζωή και τον τόπο, σημαίνει αγαπώ τους ανθρώπους».

«Αγαπώ τη ζωή και τον τόπο, σημαίνει αγαπώ τους ανθρώπους»

Παρακάτω παρατίθεται ολόκληρη η δήλωση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη:

«Όπως όλοι μας, σήμερα, νιώθω αποτροπιασμό και φρίκη για το αδιανόητο τέλος που βρήκε ένας συνάνθρωπός μας, στο λιμάνι του Πειραιά. Δεν το χωράει το μυαλό, ούτε και το ανέχεται η στοιχειώδης ηθική. 

Δεν θα αναφερθώ σε όσα η Δικαιοσύνη και το κράτος ερευνήσουν και θα εντοπίσουν. Ή στους ενόχους που θα τιμωρηθούν για την υπόθεση. Όλα αυτά θα γίνουν. Αλλά, δυστυχώς, δεν αρκούν για το βάρος των στιγμών. 

Στέκομαι ιδιαίτερα στο συγκλονιστικό μήνυμα που εκπέμπει αυτή η τραγωδία: έναν συνδυασμό από ανευθυνότητα και κυνισμό, περιφρόνηση και αδιαφορία. Που τελικά γίνεται βία. Και έτσι ξαφνικά, χάνεται ένα παιδί της διπλανής μας πόρτας…

Όπως όλοι, είμαι δίπλα στην οικογένεια του θύματος. Ξέρω, όμως, ότι τίποτα δεν τον φέρνει πίσω για να ακούσει τη συγγνώμη ενός συλλογικού αναστοχασμού. Η απώλειά του, ωστόσο, παραμένει ένα σήμα κινδύνου, αφύπνισης και ανάταξης. 

Το χθεσινό γεγονός της ντροπής δεν εκφράζει τη χώρα που θέλουμε. Και πιστεύω ότι καμιά Ελληνίδα και κανένας Έλληνας δεν θα ήθελε να το δει ως εικόνα του στον καθρέφτη της πραγματικότητας.

Στη μνήμη του Αντώνη, λοιπόν, η Πολιτεία θα κάνει το καθήκον της. Αλλά και καθένας ας υπηρετήσει υπεύθυνα τον ρόλο που του αναλογεί. Αλληλέγγυος με τους γύρω του. Γιατί αγαπώ τη ζωή και τον τόπο, σημαίνει αγαπώ τους ανθρώπους».