Αφησε την πρόταση της Νέας Αριστεράς να «σέρνεται» για μερικές μέρες, μετρώντας αντιδράσεις. Ο Χρήστος Ράμμος είδε ότι δεν βγαίνουν τα κουκιά και έκανε πίσω. Τόσο απλά. Ο επικεφαλής (από τον Μάιο του 2019) της «Ανεξάρτητης» Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ) και πρώην αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας, απεδείχθη όχι και τόσο «ανεξάρτητος». Το είχαμε εμπεδώσει βέβαια, αλλά τώρα ήρθε το σχετικό «ISO»: μια πρόταση υποψηφιότητας για την Προεδρία της Δημοκρατίας, την οποία δεν απέρριψε εξαρχής, ως όφειλε. Γνώριζε; Βέβαια γνώριζε. Ιδού τι λέει ο ίδιος: «Οπως έχει ήδη δημοσιοποιηθεί, ο πρόεδρος του κόμματος της Νέας Αριστεράς, κ. Α. Χαρίτσης, με ενημέρωσε προ ημερών ότι έχει την πρόθεση να με προτείνει ως υποψήφιο για το ύπατο αξίωμα της χώρας. Τον ευχαρίστησα για αυτή την τιμητική για μένα πρόταση».
Γιατί δεν τον απέτρεψε; Ο ίδιος προσπαθεί να εξηγήσει το γιατί την αποδέχθηκε: «Ο μοναδικός λόγος για τον οποίο, παρά ταύτα και κατ’ αρχήν, αποδέχτηκα την επίμαχη πρόταση, ήταν αυτός που συμπεριλαμβάνεται στο ευρύτερο σκεπτικό της πρότασης του κ. Χαρίτση· πρότασης που δεν ήταν σαν τις συνήθεις που υποβάλλονται σε παρόμοιες περιπτώσεις και οι οποίες δεν βασίζονται σε θεσμικά σκεπτικά, αλλά περιστρέφονται γύρω από πρόσωπα ή στηρίζονται σε παραταξιακές λογικές».
Και ακολουθεί εδώ μια μεγάλη πρόταση: «Με την πρόταση αυτή αποσκοπήθηκε να δοθεί σε μια κοινωνία απογοητευμένη και ιδιωτεύουσα ύστερα από όσα έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια σε σχέση με τη λειτουργία βασικών θεσμών της δημοκρατίας και η οποία (κοινωνία), όπως δείχνουν και όλες οι μετρήσεις της κοινής γνώμης, έχει σε ανησυχητικό βαθμό απωλέσει την εμπιστοσύνη της στους θεσμούς του κράτους δικαίου, το θετικό μήνυμα ότι αξίζει, παρά ταύτα, να δίνει κανείς μάχες για τη θεσμική ευπρέπεια, για την υπεράσπιση των θεσμών και ότι πρέπει περαιτέρω οι δημόσιοι λειτουργοί να προσπαθούν να πράττουν πάντα το καθήκον τους όσο καλύτερα μπορούν και στις πιο αντίξοες συνθήκες, ακόμη δηλαδή, και όταν δέχονται άδικες ή/και δριμείες επιθέσεις ή/και απειλές».
Το να προσπαθεί κάποιος, εκμεταλλευόμενος μια συγκεκριμένη υπόθεση, να αποκομίσει πολιτικά οφέλη, ισχυριζόμενος ότι «δίνει μάχες για τη θεσμική ευπρέπεια», πάει πολύ. Τα πράγματα είναι απλά. Επικοινωνία. Για άλλη μια φορά, ο Χρήστος Ράμμος ήταν (έστω διά της Νέας Αριστεράς) «αυτόκλητος καλεσμένος», όπως τον είχε αποκαλέσει κάποτε ο πρόεδρος της Βουλής, Κωνσταντίνος Τασούλας. Και επιβεβαιώνει τη ρήση του τότε κυβερνητικού εκπροσώπου, Γιάννη Οικονόμου, ο οποίος είχε πει για τον επικεφαλής της ΑΔΑΕ ότι είναι «βαρύ θεσμικό και πολιτικό ατόπημα τα όσα πράττει εδώ και καιρό», ότι «φιλοδοξεί να καταστεί πολιτικός παράγοντας σε μια ευαίσθητη περίοδο» και ότι έχει «περίεργη προνομιακή σχέση» με την Αριστερά.
Επιτέλους τέλος
Τα κουκιά δεν βγήκαν και δεν βγαίνουν. Η δε Νέα Αριστερά, σε απόγνωση από τις δημοσκοπήσεις που την εμφανίζουν σχεδόν στο ναδίρ (στο 1,6% βάσει της εκτίμησης ψήφου στη δημοσκόπηση της Opinion για λογαριασμό της εφημερίδας μας), προσπαθεί να πάρει πρωτοβουλίες και να ανακτήσει το χαμένο έδαφος στο εναπομείναν αριστερό ακροατήριο. Αλλά, φευ. Ολα αυτά είναι μια τρύπα στο νερό.
Ο Χρήστος Ράμμος στην ανακοίνωσή του μιλά για «αξιακό συμβολισμό» (αλλά και για «θεσμικό συμβολισμό»), χρίζοντας προφανώς εαυτόν εκπρόσωπο «αξιών», μάλλον αυτών των αριστερών που ο λαός έστειλε δημοκρατικά διά της κάλπης στο πυρ το εξώτερο και δηλώνει –με καθυστέρηση– ότι δεν επιθυμεί να είναι υποψήφιος για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Ηξερε βέβαια από την αρχή ότι τα κουκιά δεν βγαίνουν, δεν μπορεί να νόμιζε κάτι άλλο, αλλά φαίνεται ότι προείχε η επικοινωνία και ίσως και το μέλλον του. Το προσωπείο λοιπόν έπεσε. Οσο για την Αριστερά, νέα, παλιά ή ενδιάμεση, θα εξακολουθήσει, όπως όλα δείχνουν, να βρίσκεται στο περιθώριο των εξελίξεων. Για άλλη μια φορά έπαιξε και έχασε.
