Σε λίγα 24ωρα ο Τσίπρας δεν πρόκειται να αποφύγει τη βάσανο της σκληρής κριτικής από βουλευτές και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ. Θα βρεθεί απέναντι στις βαριές ευθύνες του για την κατρακύλα του κόμματος και θα κληθεί από τους συντρόφους του ο «έλα με φόρα, πρόεδρε» να αναλάβει τις ευθύνες του.
Και τώρα αρχίζουν τα δύσκολα για τον «ματιασμένο ήρωα» της Κουμουνδούρου. Σε λίγα 24ωρα θα έχει στα χέρια του την ετυμηγορία του λαού, για δεύτερη φορά μέσα σε 40 ημέρες, και τότε δεν θα μπορεί ούτε να... εξαφανίζει τα «βαρίδια» του κόμματος ούτε να φιμώνει τους «ενοχλητικούς» συντρόφους του που θέλουν οι καψεροί να του ζητήσουν εξηγήσεις για το εκλογικό Βατερλό.
Κι όταν αρχίσουν να μιλάνε όλοι αυτοί, τότε δεν τον σώζουν όλες οι... ξεματιάστρες (σ.σ.: αγαπητή συνάδελφος, θέλοντας να κάνει χιούμορ για τη συντριβή Τσίπρα, είπε ότι μάλλον θα τον είχαν ματιάσει) της οικουμένης. Ούτε πρόκειται να αποφύγει τη βάσανο της σκληρής κριτικής από βουλευτές και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ κι ας λέει ο ίδιος ότι τον σταματάει «ο κόσμος στο δρόμο και του λέει πως είναι ήρωας». Μάλλον «ένας ήρως με παντούφλες» θα του είπαν, αλλά θα βαριάκουσε.
Τα καλά νέα είναι ότι επιτέλους ο Τσίπρας θα βρεθεί απέναντι στις βαριές ευθύνες του για την κατρακύλα –γενικώς και ειδικώς– του κόμματος. Πώς τα κατάφερε, δηλαδή, μέσα σε λίγα χρόνια, σχεδόν, να το εξαϋλώσει. Θα κληθεί από τους συντρόφους του ο «έλα με φόρα, πρόεδρε» να αναλάβει τις ευθύνες του, οι οποίες ξεκινούν με το ελάχιστο που οφείλει να κάνει: να υποβάλει την παραίτησή του και στο έκτακτο συνέδριο που θα γίνει –μπορεί και μέσα στο κατακαλόκαιρο–, αν έχει ακόμη τα κουράγια να θέσει ξανά υποψηφιότητα. Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα, που λένε και στα χωριά μας, και πάμε παρακάτω.
Νομίζει πως ψιχαλίζει
Θα πρέπει να προχωρήσει, επιτέλους, και σε αυτοκριτική, κι ας του είναι άγνωστη αυτή η λέξη. Δεν μπορεί να επικαλείται συνεχώς τις συλλογικές διαδικασίες μόνο και μόνο για να κρατήσει την καρέκλα του και την ίδια ώρα να χάνει με καμιά 20αριά και βάλε μονάδες από τον «χειρότερο πρωθυπουργό» Κυρ. Μητσοτάκη κι αυτός να νομίζει πως ψιχαλίζει. Καρέκλες βρέχει.
Θα πρέπει να εξηγήσει με πειστικά επιχειρήματα τι... όνειρο είδε από το 2019 μέχρι το 2023 και κάθε μέρα το κόμμα, υπό την ηγεσία του, ανέβαζε καθημερινά παραστάσεις εχθροπάθειας, άκρατου λαϊκισμού και τοξικότητας.
Και, τέλος, θα πρέπει να τους εξηγήσει με ποια λογική έχει κατεβάσει από τη «μαρκίζα» του κόμματος ιστορικά στελέχη και γιατί βάφτισε ανανέωση του ΣΥΡΙΖΑ την Πόπη Τσαπανίδου, την Ακρίτα, τον Μιθριδάτη, τον Αντώναρο, τον Τζουμάκα, τον Καραμέρο και πάει λέγοντας.