Όποιος λέει ότι έχει καταλάβει πλήρως τι συμβαίνει αυτόν τον καιρό στον ΣΥΡΙΖΑ ή είναι πολύ ευφυής ή ψεύδεται ασυστόλως. Το μόνο που όλοι καταλαβαίνουν –μέχρι και τα νήπια– είναι ότι το πάλαι ποτέ κόμμα της κυβερνώσας Αριστεράς όσο συρρικνώνονται τα δημοσκοπικά ποσοστά του τόσο γιγαντώνονται τα ποσοστά παραπολιτικής που παράγει είτε στις συνεδριάσεις των οργάνων του είτε στους απέραντους λειμώνες του Διαδικτύου.
Σήμερα, ένα ωραίο Σάββατο με ψιλόβροχο στην Αθήνα, οι άνθρωποι σκέφτηκαν να κάνουν μια συνεδρίαση Κεντρικής Επιτροπής και συνακολούθως τα νεύρα μας μαντάρα. Η Θεοδώρα Τζάκρη αντ’ αυτού και για λογαριασμό του Στέφανου Κασσελάκη κατέθεσε την υποψηφιότητά του, το πόθεν έσχες του και 87 υπογραφές φαρδιές πλατιές τυλιγμένες σε μια κόλλα χαρτί.
Μετά άρχισαν τα όργανα στη συνεδρίαση του οργάνου, μίλησαν πολλοί, είπε ο καθένας το μακρύ του και το κοντό του, λόγο στον λόγο ξεχαστήκανε, τα μπινελίκια μαθεύτηκαν, η γραμματέας είπε «μη γίνουμε αρένα, μωρέ παιδιά, εμείς είμαστε αριστεροί». Μα, ακριβώς αυτός είναι ο λόγος που ξεπουπουλίζονται: δεν μπορούν να αποδεχθούν τα δομικά υλικά της ύπαρξής τους.
Μέχρι αυτήν την ώρα που γράφεται το ανά χείρας ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να αποδείξει ότι ενώ έχει μπει στην αρένα και ρέει ποταμηδόν το συντροφικό αίμα ταυτοχρόνως ενδιαφέρεται για τον δύστηνο πολίτη και τα «δεινά της χώρας», αλλά προηγείται η εκκαθάριση της αυλής του από την κόπρο του Αυγείου, οπότε η χώρα μπορεί να περιμένει μέχρι να ολοκληρωθεί ο ηράκλειος άθλος.
Σταματώ εδώ. Αύριο έχει εκλογές το ΠΑΣΟΚ, το οποίο, λέει, πρέπει εξάπαντος να αναδείξει «πρωθυπουργίσιμο» πρόεδρο διότι, ξαναλέει, ο Μητσοτάκης δεν τα καταφέρνει, παρότι είναι πρωθυπουργοποιημένος δυο φορές και πάει για τρίτη.
