Η κυβέρνηση προχωρά με στρατηγικές συμφωνίες για γεωτρήσεις και LNG, ενισχύοντας την ενεργειακή ασφάλεια και τη θέση της Ελλάδας στη διεθνή σκηνή. Ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν μπορεί να αγνοήσει τα αποτελέσματα, γι’ αυτό προσπαθεί να εμφανιστεί ως κριτής, καθώς χαρακτήρισε «σημαντικές» τις συμφωνίες… ωστόσο εμφανίστηκε επιφυλακτικός για τα αποτελέσματά τους». Παράλληλα, επιχειρεί να συνδεθεί με τις επιτυχίες χωρίς να συμμετέχει ουσιαστικά στη διαδικασία ή να προσφέρει προτάσεις, με μία άτοπη αναδρομή στο 2011.
Ο κ. Ανδρουλάκης επαναφέρει συνεχώς το αφήγημα του ΠΑΣΟΚ: «Όλα τα ξεκίνησε το ΠΑΣΟΚ, το 2011». Με αυτό τον τρόπο επιχειρεί να υπονοήσει ότι η σημερινή επιτυχία της κυβέρνησης στην ενέργεια είναι απλώς συνέχεια των παλιών πρωτοβουλιών του κόμματός του. Η κριτική του για τη ΝΔ, ότι «τα έχει κάνει μπάχαλο στην ενέργεια» ή ότι «απέτυχε στην πράσινη μετάβαση», συνοδεύεται από αναφορές στο παρελθόν του ΠΑΣΟΚ, δημιουργώντας την εικόνα ότι μόνο το κόμμα του είχε σχέδιο και ρόλο στην ενεργειακή πολιτική.
Στα θέματα εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας, η ίδια στρατηγική εμφανίζεται ξανά: ο Ανδρουλάκης προτείνει «νέο Ελσίνκι» για τη διευθέτηση των θαλασσίων ζωνών και «καρότο» για την Τουρκία, χωρίς να παρουσιάζει εφικτή στρατηγική ή σχέδιο υλοποίησης. Οι γενικόλογες αναφορές του σε Κοινή Άμυνα και Κοινή Εξωτερική Πολιτική συνοδεύονται από επικριτικές αιχμές για την ενημέρωση των κομμάτων, προσπαθώντας να εμφανιστεί ως ο πιο «σοβαρός» κριτής, ενώ στην πραγματικότητα παραμένει στο επίπεδο της επικοινωνίας.
Στην εσωτερική πολιτική, η προσπάθεια καπηλείας συνεχίζεται με την εικόνα ενός ΠΑΣΟΚ που «δίνει αυτόνομα τη μάχη απέναντι στη ΝΔ» και είναι το «σοβαρό κόμμα» που μπορεί να διαδεχτεί τη ΝΔ. Η κυβέρνηση προχωρά με έργο και σχέδιο, επιτυγχάνοντας συμφωνίες που αλλάζουν το ενεργειακό και γεωπολιτικό τοπίο, ενώ ο Ανδρουλάκης περιορίζεται σε προσπάθεια να συνδεθεί με αυτά τα επιτεύγματα μέσω λόγων, αναφορών στο παρελθόν και γενικών επιφυλάξεων, δείχνοντας ότι το ΠΑΣΟΚ μένει πίσω στη δράση και στην πραγματική πολιτική.
