Η εποχή που η θάλασσα δεν είχε… σύνορα, το Αιγαίο ανήκε στα… ψάρια του και πετούσε μισό C-130 στον αέρα έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Και μπορεί κάποιοι ακόμη να επιχειρούν να κρύψουν κάτω από το χαλί τα έργα και τις ημέρες τους, αλλά οι πολίτες που βίωσαν τις πολιτικές τού η Ελλάδα είναι ξέφραγο αμπέλι δεν τις έχουν ξεχάσει παρά τα όσα επιχειρεί να πράξει η ακραία και μη αντιπολίτευση.
Στο πλαίσιο της θωράκισης της χώρας ήταν τα όσα ανακοινώθηκαν χθες και αφορούν το εξοπλιστικό πρόγραμμα της Ελλάδας, που κόβει τον βήχα στα σχέδια του Ερντογάν και της φαντασιακής «γαλάζιας πατρίδας», αλλά και η νέα πολιτική στρατηγική στα θέματα παράνομης μετανάστευσης.
Οι κ. Δένδιας και Βορίδης υλοποιούν ο καθένας στον δικό του τομέα το νέο δόγμα της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, με σχέδια αποτροπής τόσο στο Αιγαίο όσο και σε διάφορα «δύσκολα» σημεία που αφορούν τη θωράκιση της χώρας. Στόχος είναι να λάβουν το μήνυμα τόσο οι γείτονές μας όσο και εκείνοι που έχουν εργαλειοποιήσει το πρόβλημα της μετανάστευσης.
Σε ό,τι αφορά το δεύτερο, ήδη οι κινήσεις του νέου υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου, παρά τις αντιδράσεις όσων επενδύουν σε αυτό το «παζάρι» δυστυχισμένων ανθρώπων, δείχνουν ότι οι λογικές... ελάτε στην Ελλάδα χαλαρά ανήκουν στο παρελθόν.
Η απόφαση του Μάκη Βορίδη είναι να σταλεί το μήνυμα στους διακινητές ότι η Ελλάδα δεν είναι παράδεισος για εκείνους και ότι η απόφαση της θωράκισης των συνόρων είναι μη αναστρέψιμη. Ιδιαίτερη έμφαση έχει δοθεί στην ανάγκη ενίσχυσης των επιστροφών όσων δεν πληρούν τις προϋποθέσεις διεθνούς προστασίας, είτε προς τις χώρες προέλευσης είτε προς τρίτες χώρες.
Στο πλαίσιο αυτό, δεν αποκλείεται η χώρα μας να προχωρήσει (μαζί με την Κυπριακή Δημοκρατία) στην κατάθεση κοινού υπομνήματος προς τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με στόχο την ενδυνάμωση της ευρωπαϊκής πολιτικής επιστροφών και την παροχή ουσιαστικής υποστήριξης προς τα κράτη μέλη πρώτης γραμμής.
Αναφερόμενος στη νόμιμη μετανάστευση, ο κ. Βορίδης έχει ξεκαθαρίσει την ανάγκη για ένα αυστηρό αλλά λειτουργικό σύστημα μετακλήσεων που θα ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες της αγοράς εργασίας. Όπως τονίζει: «Η διαδικασία πρέπει να γίνει πιο αποτελεσματική, με έλεγχο, αλλά χωρίς τις σημερινές καθυστερήσεις. Η παραμονή των μετακλητών θα πρέπει να είναι συγκεκριμένου χρόνου – όχι αορίστου. Η προσωρινή εργασία δεν πρέπει να μετατρέπεται σε μόνιμη εγκατάσταση χωρίς έλεγχο. Η Ελλάδα είναι κράτος δικαίου, αλλά δεν μπορεί να είναι ανοχύρωτο κράτος».
Οι δύο βασικές προτεραιότητες του νέου δόγματος είναι: πρώτον, η αποτελεσματική αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης, και δεύτερον, η αυστηρή αλλά λειτουργική οργάνωση της νόμιμης μετανάστευσης.
Ο δεύτερος άξονας της κυβερνητικής πολιτικής αφορά τη θωράκιση της χώρας απέναντι στις εν δυνάμει απειλές της Τουρκίας. Ο πρωθυπουργός, αφού έριξε τα καρφιά του στις πολιτικές δυνάμεις που επιχειρούν να βγουν από πάνω σήμερα τονίζοντας ότι «η κυβέρνησή μας πήρε δύσκολες αποφάσεις για τα Rafale και τις Belharra, και το κάναμε γιατί η κατάσταση που παραλάβαμε το 2019, δεν θέλω να μιλήσω δημόσια με περισσότερες λεπτομέρειες, θα πω μόνο ότι εκμεταλλευτήκαμε σε έναν βαθμό τη γενική ευρωπαϊκή ρήτρα διαφυγής για να κάνουμε κάποια πράγματα. Κάναμε διακρατικές συμφωνίες και καλύψαμε με ταχύτητα ένα μεγάλο επιχειρησιακό κενό που είχαμε», ανέλυσε τους στρατηγικούς σχεδιασμούς του νέου εξοπλιστικού προγράμματος, ύψους 25 δισ. ευρώ.
Από αυτό το πρόγραμμα, βέβαια, περίπου 11 δισ. είναι ήδη «δεσμευμένα» για αποπληρωμές εξοπλιστικών προγραμμάτων, ενώ το σημαντικό είναι ότι από τα υπόλοιπα 14 δισ. θα συμμετέχει και η χώρα μας με ανάπτυξη των Αμυντικών Συστημάτων και της ΕΑΒ σε ποσοστό μέχρι 25%. Οπως μάλιστα τόνισε ο υπουργός Εθνικής Αμυνας, Νίκος Δένδιας, «από τα 68 προγράμματα τα 14 μπορούν να αφορούν μόνο ελληνικές εταιρείες. Εχουν πλήρη δυνατότητα να τα εκπληρώσουν ελληνικές εταιρείες. Μιλάμε δηλαδή για άνω του 1 δισ. ευρώ».
Με βάση τους δύο αυτούς βραχίονες, η χώρα μας θωρακίζεται, παρά τους ισχυρισμούς των γνωστών κέντρων που επιθυμούν τη συνέχιση ενός καθεστώτος που μετέτρεπε τη χώρα μας σε αφύλακτη πύλη εισόδου παράνομων μεταναστών και «αδύναμης» απέναντι στον τουρκικό αναθεωρητισμό.
