Κάθε Νοέμβριο, βρισκόμαστε στο ίδιο έργο θεατές. Πολυτεχνείο. Αριστεροί να πλακώνονται με αριστερούς. Σπρωξίματα, φωνές, κράνη να πετούν στον αέρα. Κανείς δεν ξέρει ποιος είναι σύντροφος και ποιος αντίπαλος. Κι όμως, όλοι γνωρίζουν τον κανόνα: πρόκειται για άτυπη παράδοση. Μια φαρσοκωμωδία που επαναλαμβάνεται πιστά κάθε χρόνο, σαν να τηρείται με ρολόι.
Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2025, η Αριστερή Αντικαπιταλιστική Συσπείρωση (ΑΡΑΣ) αποφάσισε ότι οι ανακοινώσεις δεν φτάνουν. Οι αναρχικές ομάδες έγιναν στόχος. Τα βίντεο που κυκλοφόρησαν έδειχναν απόλυτο χάος: σπρωξίματα, φωνές, σώματα να πέφτουν πάνω σε κράνη, ένα χάος που θύμιζε κινηματογραφική σκηνή δράσης με χαμηλό μπάτζετ και 12 αναρχικούς τραυματίες στο νοσοκομείο. Στην οθόνη, η σύγχυση φαινόταν θεατρική. Οι παρακολουθούντες αδυνατούσαν να καταλάβουν αν ήταν διαδήλωση ή φοιτητική σκηνή με υπερβολική δράση.
Το ΜέΡΑ25 αντέδρασε άμεσα. Ο Γιάνης Βαρουφάκης καταδίκασε τα επεισόδια και διέκοψε τη συνεργασία με την ΑΡΑΣ. Λόγια περί «ενωτικής πρωτοβουλίας» ακούστηκαν διπλωματικά, αλλά όλοι κατάλαβαν: δύο χρόνια συνεργασίας κατέρρευσαν σαν χάρτινος πύργος.
Και η παράδοση συνεχίζεται. Σχεδόν κάθε χρόνο τα ίδια συμβαίνουν: αριστεροί πλακώνονται μεταξύ τους. Σπρωξίματα, φωνές, χάος, αναρχικές και αντιεξουσιαστικές ομάδες που μπερδεύονται στο ίδιο κουβάρι. Οι αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης γίνονται μέρος της παράστασης. Οι σχολιαστές γελούν, σχολιάζουν και αδυνατούν να ξεχωρίσουν σοβαρότητα από φάρσα.
Η άτυπη αυτή παράδοση είναι σταθερή όσο κι αν αλλάζουν τα ονόματα των οργανώσεων. Η εξωκοινοβουλευτική αριστερά παραμένει πιστή στη δική της αταξία. Η σοβαρότητα μένει απέξω. Οι θεατές μετρούν φωνές, σπρωξίματα και φασαρίες, ξέροντας καλά ότι όλα θα ξαναγίνουν, με την ίδια επιμονή και την ίδια… θεατρικότητα. Και του χρόνου.
