Ο Νίκος Ανδρουλάκης, με την πολιτική που ακολουθεί μετά την επανεκλογή του στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, φαίνεται να γυρίζει την πλάτη στη λαϊκή βάση του κόμματος, η οποία το ανέδειξε στην εξουσία, στηρίζοντας τον Ανδρέα Παπανδρέου. Το νέο ΠΑΣΟΚ, απομονωμένο από την πολιτική κυριαρχία του Κυριάκου Μητσοτάκη, εμφανίζεται πλέον με ένα «προσωπείο» που βρίσκεται μακριά από τον ιδεολογικό του προσανατολισμό και τις ρίζες του… Χαρακτηριστικότερο όλων η άρνησή του απέναντι σε όλες τις νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης, ακόμη και σε όσες ωφελούν το κοινωνικό σύνολο, ενώ επιδεικνύει τον λαϊκισμό του σε πολλά ζητήματα, όπως στην περίπτωση του ΑΣΕΠ, για το οποίο αναλώθηκε σε απίστευτες αντιπολιτευτικές κορόνες.

Σε ό,τι αφορά το τελευταίο παράδειγμα, ο Ν. Ανδρουλάκης άσκησε κριτική στην κυβέρνηση γιατί καθυστερούν οι διορισμοί, ζητά να πριμοδοτηθεί η νησιωτικότητα και η ορεινότητα κάποιων περιοχών, υπογραμμίζει την ανάγκη οι επιτυχόντες να αναλαμβάνουν πολύ πιο γρήγορα την υπηρεσία στην οποία πετυχαίνουν μέσω ΑΣΕΠ, με την προϋπόθεση της μη μετακίνησης από τη θέση διορισμού για 10 έτη. Παράλληλα, ενώ το ΠΑΣΟΚ καταψηφίζει τις ρυθμίσεις αυτές, μια εβδομάδα μετά ο πρόεδρος του κόμματος πραγματοποιεί επίσκεψη στο ΑΣΕΠ για να καταγγείλει τους διορισμούς και την κωλυσιεργία στη διαδικασία προσλήψεων. Αντιπολιτευτική τακτική «αχταρμάς»…

Ζητείται σοβαρότητα

Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι η ενόχληση πολλών στελεχών του ΠΑΣΟΚ για το «όχι σε όλα» της ηγεσίας Ανδρουλάκη και σημειώνουν με έμφαση ότι «η αντιπολίτευση πρέπει να ασκείται με υπευθυνότητα και σοβαρότητα». «Η τακτική της άρνησης σε όλα είναι σίγουρο ότι θα μας μετατρέψει σε γραφικούς της πολιτικής σκηνής, με αποτέλεσμα η ίδια η κοινωνία να μας γυρίσει σε βάθος χρόνου την πλάτη», τόνιζαν κύκλοι πρώην υποψηφίου για την προεδρία στο ΠΑΣΟΚ, καταδεικνύοντας τον προβληματισμό που επικρατεί.

«Αυτό που χρειάζεται είναι υπεύθυνη στάση και ουσιαστική αντιπολίτευση απέναντι στην κυβέρνηση. Δηλαδή, κριτική όπου απαιτείται και υπεύθυνη στάση σε άλλα ζητήματα. Η τακτική της άρνησης σε όλα είναι αδιέξοδη και ανεύθυνη στάση απέναντι στην ίδια την κοινωνία και τα διακυβεύματα της νέας εποχής», τόνιζαν οι ίδιες πηγές. Προφανώς και δουλειά της αντιπολίτευσης δεν είναι να λέει «ναι» στην κυβέρνηση, αλλά καλό είναι να συναινεί σε μεταρρυθμίσεις προς όφελος της κοινωνίας και των Ελλήνων πολιτών και να παρουσιάζει προτάσεις.

Ούτε στα βασικά

Ακόμα ένα σημείο προβληματισμού εντός ΠΑΣΟΚ ήταν και η διφορούμενη στάση του Νίκου Ανδρουλάκη στο ζήτημα της επιλογής του νέου Συνηγόρου του Πολίτη, κυρίως με γνώμονα ότι η κριτική αφορούσε το πρόσωπο και όχι τον θεσμό. Οταν ένας επιστήμονας εγνωσμένου κύρους, κεντροαριστερής ιδεολογικής τοποθέτησης, δεν μπορεί να εκλεγεί Συνήγορος του Πολίτη, με δήθεν δικαιολογία τις έρευνες για το ναυάγιο ανοιχτά της Πύλου, καταλαβαίνουμε την πλήρη ασυνέπεια των λόγων και των πράξεων του ΠΑΣΟΚ.

Δηλαδή, αν αλλάξει η εισαγγελέας ή ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου, θα σταματήσει να διερευνάται μία εν εξελίξει δικαστική υπόθεση; Προφανώς όχι, γιατί υπάρχει συνέχεια στο κράτος. Εξάλλου η ανάγκη για αντικατάσταση του σημερινού Συνηγόρου του Πολίτη Ανδρέα Ποττάκη προέκυψε –και μάλιστα– δημοσίως από τον πρόεδρο της Βουλής, Κων. Τασούλα, πολλούς μήνες πριν. Ολα αυτά λοιπόν δεν περνούν απαρατήρητα από τις συζητήσεις των στελεχών του κόμματος.