Από μέρα σε μέρα θα αλλάξουν οι συσχετισμοί εντός της Βουλής, καθώς όπως όλα δείχνουν ο ΣΥΡΙΖΑ πρόκειται να απολέσει τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με το ΠΑΣΟΚ να γίνεται αυτοδικαίως το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Μπορεί να αλλάξει πλέον το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όμως οι ίδιες «αρπακολλατζίδηκες» πρακτικές θα συνεχίσουν να αμαυρώνουν τον θεσμικό ρόλο που καλείται να παίξει -οσονούπω- το ΠΑΣΟΚ. Όπως αποκάλυψε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Παύλος Μαρινάκης, το ΠΑΣΟΚ έφερε μια τροπολογία με την οποία θα υπαχθούν οι ιατροί στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα. Όμως, η τροπολογία δεν είναι καθόλου μελετημένη και γίνεται για να μπορεί να ισχυρίζεται ο νέος «Γκαστόνε» του Κοινοβουλίου, Νίκος Ανδρουλάκης, ότι ασκεί «σοβαρή και υπεύθυνη αντιπολίτευση».

Η εν λόγω τροπολογία είναι εντελώς ακοστολόγητη, ενώ όπως είπε ο κύριος Μαρινάκης στο briefing των συντακτών, ίδια τροπολογία είχε καταθέσει ο ΣΥΡΙΖΑ το 2020. Συγκεκριμένα, ο κύριος Μαρινάκης είπε ότι «είναι μια τροπολογία, χωρίς κοστολόγηση. Κανένας δε διαφωνεί -και η κυβέρνηση και οποιοδήποτε κόμμα-, θα ήθελαν να καταστεί εφικτή μια τέτοια κίνηση. Όμως, δυστυχώς το ΠΑΣΟΚ ακολουθεί μια τακτική που κάτι μας θυμίζει. Και ψάξαμε και βρήκαμε μια ίδια ακριβώς τροπολογία, την οποία κατέθεσαν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, το -όχι και τόσο μακρινό- 2020, με ακριβώς τα ίδια αιτήματα. Το μόνο που άλλαξαν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, είναι το έμβλημα -αντί για ΣΥΡΙΖΑ έλεγε ΠΑΣΟΚ- και το χρώμα. Έχει πάει τώρα - το χρώμα των "μη-κοστολογημένων τροπολογιών", είναι πράσινο. Από ένα σημείο και μετά -επειδή εμείς θα την κάνουμε αυτή την κοστολόγηση, έχει ήδη ζητηθεί κάτι τέτοιο-, κάτι τέτοιο νομίζω ότι πλέον δεν το ακούει κανένας. Ούτε εκ των πολιτών, ούτε πολύ περισσότερο αυτών που αφορά μια τροπολογία, εν προκειμένω των υγειονομικών. Προφανώς, αποφάσισε το ΠΑΣΟΚ επειδή βλέπει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται υπό μια κατάσταση αποσύνθεσης -για να μην πω διάλυσης-, να αναλάβει το ρόλο τον οποίο είχε μέχρι σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ και να καταθέτει τροπολογίες, ή προτάσεις, οι οποίες δε μας λέει πόσο κοστίζουν. Δυο λοιπόν είναι τα ερωτήματα: πόσο κοστίζει αυτό το οποίο λέει το ΠΑΣΟΚ -όλες αυτές οι απαντήσεις θα δοθούν αύριο από τον Πρωθυπουργό-, κι εφόσον μάθουμε πόσο κοστίζει, να μας πει το ΠΑΣΟΚ από πού πρέπει να κόψουμε, για να ψηφιστεί και να εφαρμοστεί αυτή η τροπολογία».


Με «άρπα-κόλλα», αντιπολίτευση δε γίνεται

Τα πρώτα δείγματα γραφής του δείχνει ο Νίκος Ανδρουλάκης, ο οποίος ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δεν προβλέπεται να κάνει παραγωγική και γόνιμη αντιπολίτευση, παρά θα περιοριστεί στο να γίνει «Τσίπρας από το Ηράκλειο Κρήτης» -με την αντίστοιχη προφορά-, αντί για τον original Τσίπρα, του Αθαμανίου της Άρτας. Είναι εντελώς αποκαρδιωτικό το γεγονός ότι το πολιτικό προσωπικό της αντιπολίτευσης, αδυνατεί να ασκήσει τον θεσμικό του ρόλο. Πρόκειται δηλαδή περί αδυναμίας, όχι τεμπελιάς. Διότι όσο και να βαριέται κανείς να κάνει σωστά αντιπολίτευση, ο Νίκος Ανδρουλάκης αυτή τη στιγμή έχει τη χρυσή ευκαιρία να παγιώσει στη συνείδηση του κόσμου, ότι το ΠΑΣΟΚ κομίζει κυβερνητικές προτάσεις και άρα δυνητικά είναι κυβερνητικό κόμμα. Αυτή η ευκαιρία, δεν πρόκειται να τον περιμένει για πολύ και -προφανώς-, αυτό το γνωρίζει και ο ίδιος. Αλλά εφόσον μέχρι εκεί φτάνει, είναι αμφίβολο εάν θα δούμε αξιόλογες προτάσεις νόμου, ή τροπολογίες να έρχονται από το ΠΑΣΟΚ.

Ο κύριος Ανδρουλάκης θα κινηθεί στην πεπατημένη του Αλέξη Τσίπρα, με ένα μόνιμο «όχι σε όλα», καθώς και σε έναν διαρκή καταγγελτικό λόγο, με τον οποίο θα περιγράφει ως «δυστοπία» την Ελλάδα και «καθεστώς» την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Δυστυχώς, είμαστε αναγκασμένοι να χρησιμοποιήσουμε τη ρήση του αείμνηστου Κωνσταντίνου Μητσοτάκη για τον ΓΑΠ, πριν από περίπου 20 χρόνια: «δεν κάνει μωρέ, το παιδί». Διότι εάν «έκανε», θα αντιλαμβανόταν ότι το να γίνει μιμητής του Αλέξη Τσίπρα, θα τον φέρει πολύ σύντομα σε αδιέξοδο. Και αυτό για δυο πολύ συγκεκριμένους λόγους: πρώτον, υπάρχει ακόμη στην πολιτική ζωή του τόπου το «πρωτότυπο» που -όπως όλα δείχνουν-, πρόκειται να δημιουργήσει νέο πολιτικό φορέα. Άρα δεν υπάρχει λόγος για τον κόσμο -στον οποίο θεωρεί πως απευθύνεται-, να στραφεί στο υποκατάστατο. Προφανώς, θα επιλέξουν τον Τσίπρα τον αυθεντικό, αντί για τον «ιμιτασιόν». Και δεύτερον, η «παπατζίδικη» αντιπολίτευση τύπου Αλέξη Τσίπρα περνούσε πολύ στον κόσμο... το 2015. Τώρα πια, μάλλον όχι. Αν δεν πιστεύει εμάς, ας κάνει ένα κόπο, να δει τι ποσοστό πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ στις εθνικές εκλογές του 2023. Διότι το συγκεκριμένο ποσοστό, είναι και οι «καρποί που έδρεψε» ο Αλέξης Τσίπρας, ακολουθώντας τη συγκεκριμένη συνταγή.

Δείτε το επίμαχο στιγμιότυπο