Οργασμός πολιτικών εξελίξεων στην Ευρώπη με πολλαπλές εθνικές εκλογές. Οι κυβερνήσεις κρατών μελών θα βρεθούν σε πρώτο πλάνο και η πλάστιγγα θα γύρει κατά τα προβλεπόμενα στην τάση των ερευνητών που έχουν τίτλο: «Η Λατινική Αμερική ψηφίζει αριστερά και η Ευρώπη βιράρει δεξιά».

Πρόκειται για έρευνα των τελευταίων δέκα μηνών, μετά τα αποτελέσματα των εκλογών στην Ιταλία στις 25 Σεπτεμβρίου και της εκλογικής επαναφοράς στην Βραζιλία με τον Λούλα με τη εγκυρότητα εντύπων όπως τους Νιου Γιορκ Τάιμς και την Ελ Παΐς, μέχρι τον Γκάρντιαν και την Φρανκφουρτ Αλγκεμαιν.

Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2014 μετρούσαν 17 κυβερνήσεις κεντροδεξιάς και το 2017 επτά. Σήμερα η ανατροπή είναι αισθητή. Κεντροδεξιές κυβερνήσεις και παράλληλα κυβερνήσεις συνεργασίας με την δεξιά, στην Ευρώπη συνολικά, βρίσκουμε 27 (μαζί με τα κράτη μέλη).

Η προβλεπόμενη νίκη της Νέας Δημοκρατίας και η κατά τις δημοσκοπήσεις νίκη του Λαϊκού Κόμματος στην Ισπανία, στις 23 Ιουλίου, αυξάνει και σταθεροποιεί τα κόμματα της κεντροδεξιάς και των συμμαχιών με συναφή κόμματα της δεξιάς (όχι άκρας δεξιάς) στην εξουσία των περισσότερων χωρών της Ευρώπης.

Η νίκη του αριστερού Λούλα στην Βραζιλία, μετά τον δεξιό Μπολσονάρο, έδωσε αέρα και ενίσχυσε την Λατινική και Κεντρική Αμερική στις εκλογές που ακολούθησαν. Ένα πνεύμα αισιοδοξίας που έδωσε την νίκη και χάρισε την επιστροφή της αριστεράς μαζί με τα κομμουνιστικά κόμματα στην εξουσία!

Τον προσεχή μήνα θα διεξαχθούν εκλογές σε αρκετά κράτη της Λατινικής Αμερικής στα οποία οι τάσεις είναι επιστροφή στην «επανάσταση των χρόνων που οι δικτατορίες έπεφταν η μία μετά την άλλη».

Ένα κεφάλαιο που γράφει ιστορία, με την έρευνα να αναλύει τους λόγους του φαινομένου.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση προετοιμάζεται

Στους ρυθμούς των εξελίξεων με τα γεγονότα να δείχνουν επιστροφή στην πραγματικότητα της καθημερινότητας, κινείται φυσικά και κύρια, η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα 27 κράτη μέλη της.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία, η ενεργειακή κρίση και το μεταναστευτικό παραμένουν ως θέματα στην πρώτη γραμμή, αλλά σε ρυθμούς ελεγχόμενους από τις Βρυξέλλες.

Τα βλέμματα πλέον είναι στραμμένα στις προσεχείς ευρωεκλογές 6-7 Ιουνίου 2024.

Μόλις μία εβδομάδα πριν, το ευρωκοινοβούλιο στην ολομέλεια του Στρασβούργου ψήφισε την έκθεση με την οποία καθορίστηκε ο αριθμός των εδρών για κάθε κράτος-μέλος σε αντικατάσταση του μέχρι πρότινος ισχύοντος νόμου. Το Brexιt μείωσε τον αριθμό εδρών στο κοινοβούλιο και παράλληλα έλαβε υπόψη τους πληθυσμούς μετά τους κινδύνους υπογεννητικότητας σε ορισμένα κράτη μέλη.

Με βάση λοιπόν τα νέα δεδομένα ορισμένα κράτη βγήκαν ενισχυμένα π.χ. Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία με την Ελλάδα να παραμένει σταθερά, τουλάχιστον για την προσεχή πενταετία, στις 21 έδρες όπως σήμερα.

Το σημείο όμως, το οποίο αναδεικνύεται με τις ανακατατάξεις εδρών και κυβερνήσεων, είναι η δυναμική η οποία θα αναπτυχθεί από τα κράτη-μέλη της κεντροδεξιάς και δεξιάς, τα οποία θα διεκδικήσουν βασικές θέσεις στην ηγεσία των Βρυξελλών.

Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το μέγεθος των αλλαγών και των ανακατατάξεων:

· Στο προεδρείο του Κοινοβουλίου.

· Στο προεδρείο της Κομισιόν.

· Στην ηγεσία του Συμβουλίου.

· Στην Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα.

· Στην προεδρεία των Ηνωμένων Εθνών.

· Στην Γραμματεία του ΝΑΤΟ.

Όλα τα πιο πάνω αποτελούν βασικά σημεία των διεκδικήσεων των κρατών-μελών.

Φυσικά η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη με αρκετές συμμαχίες, τις οποίες δημιούργησε στο διάστημα των τεσσάρων χρόνων κυβέρνησης, προφανώς θα μελετήσει νωρίς μετά την Κυριακή, τις προοπτικές που ανοίγονται, ιδιαίτερα με τον αέρα της μονοκομματικής διακυβέρνησης. Σημείο ουσιαστικό την ίδια στιγμή που οι εσωτερικές διαμάχες σε κυβερνήσεις συμμαχίας όπως η Γερμανία, η Ισπανία, η Ιταλία κ.α. ήδη έχουν δημιουργήσει προβλήματα με ασυμφωνίες και κρίσεις που οδηγούν σε πρόωρες εκλογές. Όπως στην Ισπανία των Σοσιαλιστών, όπου η συμμαχία του Σάντσεθ με τους Ποδέμος του Ιγκλέσιας, οδήγησαν στις πρόωρες εκλογές της 23ης Ιουλίου αντί του Δεκεμβρίου.

Ασφαλώς ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα διεκδικήσει σημαντικά πόστα καθώς δίπλα του αναλαμβάνει καθήκοντα υπουργού Επικρατείας, ένας έμπειρος στα ευρωπαϊκά θέματα όπως ο Σταύρος Παπασταύρου επί χρόνια συνεργάτης του Αντώνη Σαμαρά. Πιστεύουμε ότι ο πρωθυπουργός θα του αναθέσει δύσκολες αποστολές κυρίως ενσωματώνοντας σε θέσεις κλειδιά στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ανθρώπους γνώστες της λειτουργίας των θεσμών, έτσι ώστε η ενημέρωση να έρχεται στην Αθήνα άμεσα και πριν από τις συνεδριάσεις της Κομισιόν, του Συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στο οποίο ανήκει η Νέα Δημοκρατία.

Όμως εκείνο που θα πολεμήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε συνεργασία με τον υπουργό Επικρατείας και τον υπουργό Εξωτερικών, είναι η διεκδίκηση ενός σημαντικού ρόλου για έμπειρο πολιτικό της παράταξης, ο οποίος θα προσφέρει τις γνώσεις του, την εμπειρία του και τις φιλικές σχέσεις με το ευρωπαϊκό κατεστημένο, σε όφελος της πατρίδας!

Μέσα στο ίδιο πλαίσιο, η προσωπική μας εμπειρία προτάσσει την επιλογή του ισχυρού πολιτικού παράγοντα για τη θέση Επιτρόπου. Θέσεις που καταλαμβάνουν αυτή την περίοδο πρώην πρωθυπουργοί (Ντομπρόφσκις, Τζεντιλόνι), αλλά και πρώην υπουργοί χωρών όπως ο Γκιντός από την Ισπανία στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η Γκεοργκίεβα στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ενώ ανακοινώθηκε η παράταση παραμονής του ΓΓ ΝΑΤΟ Στόλτενμπεργκ και ως αντικαταστάτης του πρόβαλε ο Ισπανός πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ.

Ο τελευταίος ζήτησε προθεσμία να απαντήσει μετά τις προσεχείς εκλογές που όπως φαίνεται οι Σοσιαλιστές χάνουν από το Λαϊκό Κόμμα του Φέιχο και ο Σάντσεθ θα αποχωρήσει από την πολιτική.

Η θέση του προέδρου της Κομισιόν θα αποτελέσει το μήλο της έριδος, με δεδομένο ότι ο Σολτς δεν προτίθεται να προτείνει εκ νέου την Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν, ενώ τα δύο χριστιανοδημοκρατικά κόμματα δημοκοπικά επιστρέφουν στις ηγετικές θέσεις. Με τον Βαυαρό δεξιό Μερτς να κερδίζει πόντους για τις εκλογές του προσεχούς χρόνου.

Η Γερμανία δεν φαίνεται προς το παρόν να εμπλέκεται σε διεκδικήσεις στην ΕΕ. Τον ρόλο αυτό διατηρεί με επιτυχία ο Μάνφρεντ Βέμπερ, πρόεδρος του ΡΡΕ και πρόεδρος της πολιτικής ομάδας στο κοινοβούλιο.

Διαμάχες θα υπάρξουν με Ιταλία και Ισπανία. Δύο έμπειροι πολιτικοί, ο Αντόνιο Ταγιάνι υπουργός εξωτερικών και ο Πονς νούμερο ένα του υποψήφιου πρωθυπουργό Φέιχο, επιθυμούν σημαντικές θέσεις στη νέα ευρωπαϊκή κυβέρνηση.

Με μεγάλο ενδιαφέρον αναμένονται οι σχεδιασμοί του Κυριάκου Μητσοτάκη και με ανανέωση των Συμβούλων του.

* Ο Μανώλης Μαυρομμάτης είναι πρώην ευρωβουλευτής της ΝΔ και ειδικός Σύμβουλος στην Κομισιόν με Επίτροπο την Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα, νυν πρόεδρο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου