ακρίτα (η) 1. μέλος της μεγαλοαστικής τάξης «αυτή, παιδί μου, είναι ακρίτα και πάντα θα βλέπει τους φτωχούς όπως βλέπουμε εμείς τα ζωάκια στον ζωολογικό κήπο» 2. μέλος της μεγαλοαστική τάξης που είναι ενταγμένο στην αριστερά «όποιος δεν έχει δει ακρίτες να τραγουδούν αντάρτικα δίπλα σε πισίνες δεν μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει ανανεωτική αριστερά»
Ε, αφού δεν είναι δική του...
Οταν η γνωστή σεναριογράφος σαπουνόπερας και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ελενα Ακρίτα έγραφε «τον γιο της πλύστρας να φοβάσαι κι όχι τον χορτασμένο» αποδείκνυε πως, αν μη τι άλλο, έχει ταξική συνείδηση. Μια εκπρόσωπος της μεγαλοαστικής τάξης λογικό είναι να φοβάται τον γιο της πλύστρας και γενικώς όποιον ανεβαίνει με τις δυνάμεις του κι όχι με το επώνυμο που κληρονόμησε. Οσο λογικό είναι και ένας αριστερός να ορίζει μια φράση ως ορθή ή απαράδεκτη ανάλογα με το ποιος την έχει ξεστομίσει. Ετσι η κυρία Ελενα ζήτησε συγγνώμη όχι γι’ αυτό που έγραψε, αλλά επειδή νόμιζε ότι αυτό που έγραψε το είχε πει ο Λένιν. Η μπούρδα για τον γιο της πλύστρας έγινε απαράδεκτη μόνο από τη στιγμή που δεν έχει βγει από το στόμα κάποιου αγίου της Αριστεράς. Γεγονός το οποίο επιβεβαιώνει πως το να είσαι αριστερός δεν είναι πολιτική τοποθέτηση αλλά θρησκευτική πίστη.
Μαζέματα
Κατά τα άλλα και για όσους συμπολίτες κορόιδεψαν την εσωτερική πισίνα της κυρίας Ελενας, έχω να πω πως όταν είμαστε άσχετοι με έναν χώρο, είναι καλύτερο να μη μιλάμε παρά να ανοίγουμε το στόμα μας και να επιδεικνύουμε την ασχετοσύνη μας. Πού, βρε δεξιόμουτρα, θα μαζεύονται οι σύντροφοι να τραγουδήσουν τα αντάρτικα όταν κάνει κρύο ή βρέχει;
Κι αυτό παίζει
Αν κάποιος βουλευτής έχει στ’ αλήθεια τόσο μεγάλες διαφωνίες με μια κυβέρνηση του δικού του κόμματος δεν περιμένει να διαγραφεί από μέλος της Κοινοβουλευτική Ομάδα που τη στηρίζει. Φεύγει από μόνος του. Εκτός αν οι εν λόγω διαφωνίες είναι στην πραγματικότητα νάζια που γίνονται στο πλαίσιο ενός εσωκομματικού μπρα ντε φερ.
Ας μπουν στο λεωφορείο πετώντας
Είναι στ’ αλήθεια ωραίο που τα καινούργια λεωφορεία θα επιτρέπουν την πρόσβαση στους ανάπηρους. Για τους ίδιους τους ανάπηρους βέβαια δεν έχει και μεγάλη σημασία από τη στιγμή που δεν μπορούν να μετακινηθούν από και προς τις στάσεις, αλλά κι αυτοί δεν πρέπει να τα θέλουν όλα δικά τους. Το ότι δεν μπορούν να περπατήσουν δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να πετάξουν.
