Ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, με τα μέτρα που έλαβε για την ανάσχεση των μεταναστευτικών ροών από τη Λιβύη, ανοίγει μια μεγάλη συζήτηση για τη μετανάστευση που με τα νέα δεδομένα επείγει να ανακατευθυνθεί στην αρχή της εθνικής και ευρωπαϊκής νομιμότητας, στον σεβασμό των συνόρων και της εθνικής κυριαρχίας. Είναι δικαίωμα της Ελλάδας, όπως και οποιουδήποτε άλλου κράτους, να αποφασίζει ποιοι εισέρχονται στο έδαφός του σύμφωνα με τα εθνικά του συμφέροντα.
Μέσα σε αυτό το εννοιολογικό, ευρωπαϊκό και δημοκρατικό πλαίσιο, η αλληλεγγύη, ο ανθρωπισμός και το δικαίωμα στο άσυλο είναι απαραίτητα, η διάσωση όποιου ανθρώπου κινδυνεύει στη θάλασσα, η ασφαλής έξοδός του στις ακτές, και, φυσικά, η επιστροφή στη χώρα προέλευσής του. Τα κόμματα που αρνούνται αυτή την πραγματικότητα εκτρέφουν τον λαϊκισμό και ενισχύουν τα άκρα.
Βασική προϋπόθεση είναι η πάταξη της οργανωμένης μαφίας που εμπορεύεται ανθρώπους και δη νέους.
Οι ανήλικοι πρέπει να επαναπατρίζονται στις χώρες τους, επειδή δεν είναι ασυνόδευτοι ανήλικοι, αλλά μάλλον αφημένοι στην τύχη τους, για τους οποίους οι οικογένειές τους οφείλουν να αναλάβουν την ευθύνη.
Και, ασφαλώς, να επανεξετασθούν οι διαδικασίες χορήγησης ιθαγένειας, ώστε να τη λαμβάνουν και να τη διατηρούν όσοι την αξίζουν με αυστηρά κριτήρια.
