Τελικά, ποιος είναι πραγματικά ο Στέφανος Κασσελάκης; Είναι απλώς ένας αρχηγός κόμματος ή ένα... φαινόμενο των social media, όπως είχε πλασαριστεί στην αρχή και ο ίδιος, αποδεχόμενος τον χαρακτηρισμό; Είναι ένας σχολιαστής της επικαιρότητας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή κάνει πολιτική; Είναι, άραγε, ένας επιχειρηματίας που αποφάσισε ν’ ασχοληθεί με τα κοινά; Μήπως είναι ένα κακέκτυπο του Ντόναλντ Τραμπ – έστω κι αν, ιδεολογικά τουλάχιστον, βρίσκεται στο άλλο άκρο σε σχέση με τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ και εκ νέου επίδοξο διεκδικητή του «θρόνου» στον Λευκό Οίκο.
Γράφει η Έρση Παπαδάκη
Πηγαίνοντας λίγο πίσω στον χρόνο, στην ανάδειξη του Στέφανου Κασσελάκη στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, κάποιος μπορεί να συνειδητοποιήσει ότι η υπερπροβολή του στα social media και η εικόνα του νέου και άφθαρτου που θέλησε να πλασάρει ήταν τελικώς τα στοιχεία που τον βοήθησαν να επικρατήσει των υπολοίπων επιδόξων διαδόχων του Αλέξη Τσίπρα.
Πολλά ειπώθηκαν και γράφτηκαν τότε –και αργότερα– ότι ενδεχομένως να ήταν «λαγός» του προκατόχου του, ωστόσο η μεταξύ τους ρήξη στο πρόσφατο Συνέδριο του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης δείχνει, αν μη τι άλλο, πως ακόμη κι αν υπήρχε στο παρασκήνιο αυτή η συνεννόηση, τώρα πια έχει «καεί». Είναι, όμως, ξεκάθαρο ότι ο Στέφανος Κασσελάκης επικράτησε των αντιπάλων του χάρη σ’ αυτά τα απολιτίκ χαρακτηριστικά και τα social media, αλλά και σε κάτι ακόμα: στην επιμονή του στο lifestyle.
Από τη στιγμή της εκλογής του και για μεγάλο χρονικό διάστημα, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εμφανιζόταν μόνο στα «πρωινάδικα» των τηλεοπτικών καναλιών και συνομιλούσε με όρους lifestyle για τη ζωή, την καριέρα και τις συνήθειές του. Αργησε πολύ να μπει στο καλούπι του ρόλου του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και ν’ αντιπαρατεθεί πολιτικά με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και γενικότερα ν’ ασκήσει κριτική στην κυβέρνηση. Αυτός, μάλιστα, ήταν κι ένας από τους λόγους για τους οποίους δέχθηκε σφοδρή κριτική από τους συντρόφους του στην Κουμουνδούρου και ο ΣΥΡΙΖΑ απειλήθηκε στο Συνέδριο ακόμη και με νέα διάσπαση – ιδιαίτερα μετά την παρέμβαση Τσίπρα.
Μεγάλα μειονεκτήματα
Ωστόσο, ο Στέφανος Κασσελάκης παραμένει απτόητος: παρότι ξεκίνησε περιοδείες ελέω ευρωεκλογών και με ντεσαβαντάζ το γεγονός ότι δεν έχει κοινοβουλευτική παρουσία, αδυνατεί ν’ αρθρώσει πολιτικό λόγο και κυρίως καταφεύγει –όπως και οι στενοί συνεργάτες του– σε προσωπικές επιθέσεις κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη και μάλιστα με ρητορική που θυμίζει τις... κακές εποχές και τις κακές παρουσίες που πλήρωσε ο ΣΥΡΙΖΑ σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις της περασμένης χρονιάς.
Περισσότερο, όμως, εμφανίζεται το τελευταίο διάστημα αμυνόμενος, καθώς είναι έκδηλη η αμηχανία του απέναντι στις αποκαλύψεις για τις επιχειρηματικές δραστηριότητές του και τα «δεν ήξερα, θα ρωτήσω» που ψελλίζει για τη συμμετοχή του σε εταιρείες δείχνουν μάλλον έναν άνθρωπο ο οποίος δεν έχει απόλυτη επαφή με την πολιτική πραγματικότητα.
Διότι ένας από τους βασικούς κανόνες της πολιτικής –ιδιαίτερα αν κάποιος έχει τον ρόλο του πολιτικού αρχηγού ή πολύ περισσότερο τον θεσμικό ρόλο του ηγέτη της αξιωματικής αντιπολίτευσης– φροντίζει να εφαρμόζει το γνωστό ρητό για τον Καίσαρα και τη γυναίκα του, η οποία δεν πρέπει μόνο να είναι, αλλά και να φαίνεται τίμια. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι τα ίδια ακριβώς πράγματα επικαλέστηκε επί πολλά συναπτά έτη ο ΣΥΡΙΖΑ εγκαλώντας τους πολιτικούς αντιπάλους του και επιχειρώντας να πλήξει τον Κυριάκο Μητσοτάκη, στοχεύοντας ιδιαίτερα τη σύζυγό του και γενικότερα την οικογένειά του...
«Δεν είμαι φαινόμενο, είμαι ένας απλός άνθρωπος» είχε πει ο ίδιος ο Στέφανος Κασσελάκης δημοσίως λίγο μετά την ανάδειξή του στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Το βέβαιο είναι ένα: πως κι εκείνος, όπως και δεκάδες άλλοι πολιτικοί ανεξαρτήτως τοποθέτησης ή ιδεολογίας στην Ευρώπη ή στις ΗΠΑ, παρουσιάζεται περίπου ως... μεσσίας σε μια εποχή αμφισβήτησης και κρίσης των παραδοσιακών πολιτικών ιδεών και αντιλήψεων. Σε μια εποχή που τα παραδοσιακά κόμματα και οι διαχωριστικές γραμμές εκλείπουν και η μεταπολιτική κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος, έχοντας απέναντί της μόνο τους ικανούς διαχειριστές. Αυτούς δηλαδή που «μπορούν να κάνουν τη δουλειά», όπως προστάζει η αμερικανική σχολή πολιτικής επικοινωνίας, και εμφανίζονται ως μεταρρυθμιστές στο πεδίο και όχι απλώς στα λόγια. Πράγματι, αυτή είναι και η διαφορά που χωρίζει τον Στέφανο Κασσελάκη από τον Κυριάκο Μητσοτάκη!
