Δύσκολο το Σαββατοκύριακο των εγκαινίων της ΔΕΘ για την αντιπολίτευση, καθώς μετά τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού από το βήμα του Βελλίδειου, είναι σαφές πως το πολιτικό σκηνικό μπαίνει σε νέα φάση. Το πιο σημαντικό όμως δεν είναι τι θα δούμε τους επόμενους μήνες, αλλά τι ΔΕ(Θ) θα δούμε.
Πιστός σε ό,τι ανακοινώνει αποδεδειγμένα, ΔΕ(Θ) θα δούμε αόριστες υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα, καθώς τα μέτρα που παρουσιάστηκαν έχουν κοστολόγηση, χρονοδιάγραμμα και ρεαλιστική προοπτική υλοποίησης – σε αντίθεση με τις εύκολες εξαγγελίες των αντιπάλων του, που τάζουν την Άρτα και τα Γιάννενα, αφού ξέρουν πως ποτέ δεν θα κυβερνήσουν και ποτέ δεν θα κληθούν να τα εφαρμόσουν.
Τα μέτρα Μητσοτάκη δεν είναι πρόγραμμα Θεσσαλονίκης του Τσίπρα, είναι βγαλμένα με προσοχή μέσα από τα δημοσιονομικά περιθώρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι απόρροια πλεονασμάτων μιας οικονομίας που παράγει και όχι μιας οικονομίας που δανείζεται και βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στο χρέος της.
ΔΕ(Θ) θα δούμε διάσπαρτο πολιτικό λόγο από τους ανθρώπους που έχουν το τιμόνι της χώρας στα χέρια τους. Ενώ η αντιπολίτευση παραμένει εγκλωβισμένη σε εσωτερικές έριδες και αντιφάσεις, η κυβέρνηση επιμένει σε ένα συνεκτικό αφήγημα για ανάπτυξη, κοινωνική συνοχή και διεθνή αξιοπιστία.
Τέλος, ΔΕ(Θ) θα δούμε να ατονεί η βαρύτητα της παρουσίας του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ. Αντίθετα, επιβεβαιώνεται ότι αποτελεί σημείο εκκίνησης συγκεκριμένων πολιτικών πρωτοβουλιών για την ανακούφιση της μεσαίας τάξης -της τάξης δηλαδή που πλήρωσε το μάρμαρο τα χρόνια των μνημονίων- και όχι απλώς ευκαιρία επικοινωνιακής διαχείρισης.
Με λίγα λόγια, όσα ΔΕ(Θ) θα δούμε είναι αυτά που υπόσχεται –αλλά ποτέ δεν υλοποιεί– η αντιπολίτευση. Αντίθετα, αυτό που βλέπουμε είναι μια κυβέρνηση που προχωρά με σχέδιο, συνέπεια και αποτέλεσμα και το κυριότερο με ασφάλεια στο ξημέρωμα της επόμενης ημέρας.
