«Είναι άλλο πράγμα να σταθείς δίπλα στους συγγενείς των θυμάτων των Τεμπών και να βοηθήσεις να αποδοθεί δικαιοσύνη και είναι άλλο πράγμα να είσαι παντού δίπλα τους σαν βδέλλα και να προσπαθείς να αποκομίσεις μικροπολιτικά οφέλη». Η φράση αυτή του κυβερνητικού εκπροσώπου, Παύλου Μαρινάκη, κατά τη διάρκεια της χθεσινής συνέντευξης που παραχώρησε στην τηλεόραση του ΑΝΤ1 αναδεικνύει με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο τον λαϊκισμό με τον οποίο προσεγγίζει η αντιπολίτευση και συγκεκριμένα ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ την τραγωδία των Τεμπών.

Γράφει η Έρση Παπαδάκη 

Τούτο φάνηκε ξεκάθαρα και κατά τη χθεσινή συζήτηση του πορίσματος της εξεταστικής επιτροπής στην Ολομέλεια της Βουλής, όπου τόσο ο Νίκος Ανδρουλάκης από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ όσο και ο Σωκράτης Φάμελλος από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ έστρεψαν τα πυρά τους κατά της κυβέρνησης και ούτε λίγο ούτε πολύ ισχυρίστηκαν για μία ακόμη φορά ότι επιχειρεί να συγκαλύψει –κατά τους ίδιους– ευθύνες και την πραγματικότητα που οδήγησε στον θάνατο 57 ανθρώπων. 

Η Μαρία Καρυστιανού και τα λογύδρια του ΣΥΡΙΖΑ

Λίγα 24ωρα νωρίτερα, η αγόρευση της Μαρίας Καρυστιανού στην Επιτροπή Αναφορών του Ευρωκοινοβουλίου έγινε αφορμή για έναν ακόμη αρνητικών κύκλο σχολίων κατά της κυβέρνησης. Πρόκειται για τη μητέρα ενός από τα θύματα του σιδηροδρομικού δυστυχήματος και επικεφαλής του σχετικού συλλόγου που έχουν συστήσει οι συγγενείς των θυμάτων της τραγωδίας. 

Ωστόσο, δίπλα στην Μαρία Καρυστιανού βρισκόταν πριν και μετά την αγόρευσή της ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Αρβανίτης, ο οποίος σε κάποιο σημείο, όπως φάνηκε από τις τηλεοπτικές κάμερες, την παρουσίασε στο πλήθος, ζητώντας από όσους είχαν συγκεντρωθεί στο Ευρωκοινοβούλιο να τη χειροκροτήσουν. Για να εκφωνήσει αμέσως μετά εκείνος ένα ακόμη λογύδριο, όπως αυτά που εκστομίζουν καθαρά για αντιπολιτευτικούς λόγους από την Κουμουνδούρου και όχι για να συμπαρασταθούν στην πραγματικότητα στους συγγενείς των νεκρών και στο δράμα τους.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι από την πρώτη στιγμή που συνέβη αυτή η πρωτοφανής τραγωδία σύσσωμη η ελληνική κοινωνία συγκλονίστηκε. Το δήλωσε άλλωστε χωρίς περιστροφές ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ενώ και ο τότε υπουργός Υποδομών και Μεταφορών Κώστας Αχ. Καραμανλής υπέβαλε την παραίτησή του. Ακαριαία μετά τα Τέμπη η κυβέρνηση διακήρυξε την πρόθεσή της να πέσει φως στην υπόθεση, παραπέμποντας στη Δικαιοσύνη, η οποία επιτελεί το έργο της ανεξάρτητη. Βοήθησε μάλιστα θεσμικά με κάθε τρόπο στη διεξαγωγή της έρευνας, πριν από μερικές ημέρες ορίστηκε και νέος πραγματογνώμονας, ενώ και το πόρισμα της πλειοψηφίας στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής –παρά τις περί του αντιθέτου καταγγελίες της αντιπολίτευσης– εστίασε σε αντικειμενικά γεγονότα και πραγματικά περιστατικά. 

Και όμως: η αντιπολίτευση εξακολουθεί να διαδίδει δίχως ντροπή fake news, όπως αυτό για το δήθεν μπάζωμα του χώρου του δυστυχήματος, ενώ κατηγορεί την κυβέρνηση ότι δεν επιθυμεί τη διερεύνηση της υπόθεσης. Αξιοποιεί δε προς τούτο αυθαίρετα συμπεράσματα συγκεκριμένων αξιωματούχων, όπως π.χ. τους ισχυρισμούς που διατύπωσε η Ευρωπαία εισαγγελέας κατά της διαφθοράς Λάουρα Κοβέσι, η οποία υπερέβη τις αρμοδιότητές της ζητώντας ούτε λίγο ούτε πολύ... αναθεώρηση του συντάγματος της Ελλάδας και κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας ή καταγγέλλοντας την κυβέρνηση –δίχως αποδείξεις– ότι παρεμβαίνει στο έργο της Δικαιοσύνης και το εμποδίζει. 

Ανευ επιχειρημάτων 

Εξάλλου, μόλις πριν από μερικές ημέρες διοργανώθηκαν από συνδικαλιστικούς φορείς απεργιακές και άλλες κινητοποιήσεις στη μνήμη, τάχα, των θυμάτων του σιδηροδρομικού δυστυχήματος, οι οποίες μετατράπηκαν από στελέχη της αντιπολίτευσης –κατά κύριο λόγο του ΣΥΡΙΖΑ– σε αντικυβερνητικές διαδηλώσεις. Δηλαδή, σε ένα ρεσιτάλ άκρατου λαϊκισμού που πληγώνει την ίδια τη χώρα και τη μνήμη των 57 νεκρών της τραγωδίας, αφού οι αρχηγοί και τα στελέχη της αντιπολίτευσης δείχνουν, δυστυχώς, ότι έχουν στερέψει από επιχειρήματα και δεν μπορούν ν’ αντιπαρατεθούν βάσει αυτών με τα κυβερνητικά στελέχη. 

Ακόμη πιο θλιβερό, όμως, είναι ότι επιχειρούν να εκμεταλλευτούν τον ανθρώπινο πόνο, όπως ακριβώς έγινε από ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που προσκολλήθηκαν, κυριολεκτικά και μεταφορικά, στη Μαρία Καρυστιανού και επιχειρούν να την κάνουν σύμβολο του αντιπολιτευτικού αγώνα τους για μια χούφτα ψήφους...