Μετά από πολλές συνεδριάσεις η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, ως γνωστόν, προχώρησε στην επιλογή του Κώστα Ζαχαριάδη για την Αθήνα. Οπως γίνεται πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις, οι πρωταγωνιστές φεύγουν από τις συνεδριάσεις φωνάζοντας «πάμε όλοι μαζί ενωμένοι» και την ίδια ώρα ακονίζουν τα μαχαίρια κοιτώντας δεξιά και αριστερά ποιον «σύντροφο» θα καρφώσουν.
Γράφει ο Αριστείδης Ζορμπάς
Η ιστορία με τον Κώστα Ζαχαριάδη είναι ενδεικτική της χρεοκοπίας του κόμματος, καθώς και της σημερινής του πορείας. Ο Ζαχαριάδης επιχειρεί να πείσει ότι θα είναι μια δυναμική υποψηφιότητα που δύναται να κάνει τη διαφορά και να «κοντράρει» τον δήμαρχο Κώστα Μπακογιάννη (σ.σ.: κάποιες δημοσκοπήσεις τον φέρνουν να κερδίζει και από τον πρώτο γύρο), αλλά έχει να αντιμετωπίσει επί της ουσίας έντονο κλίμα δυσφορίας λόγω και των εξελίξεων για την εκλογή του νέου προέδρου.
Κομματικό βιογραφικό
Είναι βιολόγος και ασχολήθηκε με τον φοιτητικό συνδικαλισμό στα φοιτητικά του χρόνια, με εκείνα τα φιλικά σχήματα του κόμματος που είχαν πάντα δύναμη 2-4%. Μέλος της Νεολαίας του Συνασπισμού από το 2003, ενώ την περίοδο 2005-2010 είχε εκλεγεί στο Κεντρικό Συμβούλιο. Είναι από το 2013 ιδρυτικό μέλος του κόμματος και στη συνέχεια έγινε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής. Το 2010 εργάστηκε ως επιστημονικός συνεργάτης στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ και το 2015 έγινε διευθυντής της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας.
Είναι ένα άτομο –που κάποιος με κριτική σκέψη– θα τον χαρακτήριζε «παιδί του κομματικού σωλήνα». Ανεξαρτήτως της όποιας αξίας του ή μη, αυτό το πρόσωπο διάλεξαν οι εκλεκτοί του ΣΥΡΙΖΑ για να εκπροσωπήσει το κόμμα στον πρώτο δήμο της χώρας.
Σε πολιτικό επίπεδο η πορεία του Κώστα Ζαχαριάδη έχει όλα τα χαρακτηριστικά μιας «αριβιστικής» πολιτικής πορείας που συνάδει με την «καμαρίλα» του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ. Κοντά στους «προεδρικούς» σχεδόν από την αρχή της πολιτικής του πορείας, υπήρξε πρόσωπο που υποστηρίχθηκε από τον τέως… ηγέτη σε μια σειρά κομβικών θέσεων στο μηχανισμό του κόμματος. Ακόμα και στις τελευταίες εκλογές είχε υποστηριχθεί μαζί με την καθηγήτρια Λινού ως αντίβαρο στον Βόρειο Τομέα της Αθήνας απέναντι στον Ευκλείδη Τσακαλώτο και τον Πάνο Σκουρλέτη.
Μετά την αποτυχία του για βουλευτής, αναζητούσε ρόλο που θα του εξασφάλιζε κομματική παρουσία και προβολή. Η υποψηφιότητα για τον Δήμο της Αθήνας ήταν η ευκαιρία που άρπαξε στον δοκιμαζόμενο και σπαρασσόμενο σημερινό ΣΥΡΙΖΑ. Ηρθε αντιμέτωπος με τη βούληση του… ηγέτη που ήθελε τον μπασκετμπολίστα Νίκο Παππά και παρ’ όλα αυτά προχώρησε σε αντίθετη πορεία από τη βούλησή του.
Ενόχληση του… ηγέτη
Οι πληροφορίες μιλούν για σφοδρή ενόχληση από την Αμερική, όπου κάνει τουριστική περιοδεία ο Τσίπρας, θεωρώντας συμπεριφορές που εκθέτουν τους πάντες όλα όσα έγιναν για την Αθήνα. Από την Αμερική, αλλά και από την Ελλάδα εκφράζεται η δυσφορία ακόμα και για τις κινήσεις σχετικά με τον αθλητή, έτσι όπως έγιναν, αφού στον μπασκετμπολίστα πήγε ολόκληρη αντιπροσωπεία να τον συναντήσει στο Ψυχικό, για να θέσουν το όνομά του μετά την επομένη ημέρα σε ψηφοφορία και να το… απορρίψουν.
Σήμερα ο Ζαχαριάδης είναι κοντά στην Εφη Αχτσιόγλου, αλλάζοντας στρατόπεδο μετά και την τριχοτόμηση των πρώην οπαδών του ηγέτη στο κόμμα. Την ενόχληση αυτής της ομάδας την έκανε ξεκάθαρη στην Πολιτική Γραμματεία ο υποψήφιος πρόεδρος Νίκος Παππάς, αφού στην αρχή πρότεινε τον μπασκετμπολίστα για δήμαρχο και στην τελική ψηφοφορία διάλεξε το λευκό.
Στο σκηνικό όπως διαμορφώνεται, ο Ζαχαριάδης θα συγκεντρώσει μαζί του τους ανθρώπους της δημοτικής παράταξης «Ανοιχτή Πόλη», που διαφωνούσαν με την επιλογή του μπασκετμπολίστα Νίκου Παππά. Αρχισε δε αμέσως το υποκριτικό «σκληρό ροκ» που ακολουθούν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ όταν δεν έχουν αξιώματα.
Αμηχανία για το μέτωπο στους ναζί
Με αφορμή τις πρόσφατες δηλώσεις του δημάρχου Αθηναίων Κώστα Μπακογιάννη, ο οποίος ανέφερε ότι «όπου λύνεις τα προβλήματα το μαύρο εξαφανίζεται», ο Ζαχαριάδης απηύθυνε ερωτήματα για το ενδεχόμενο καθόδου του Ηλία Κασιδιάρη στις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Συγκεκριμένα, ρώτησε «τι πολιτικό σύστημα είναι αυτό που επιτρέπει στους καταδικασμένους ναζί να τίθενται στη λαϊκή ετυμηγορία σε κάποιες κάλπες και σε κάποιες άλλες όχι;» (σ.σ.: λες και ο Μπακογιάννης ψήφισε το εκλογικό σύστημα), ποιος είναι ο λόγος, «αφού θα τεθεί σε αργία έτσι κι αλλιώς», να του επιτραπεί η κάθοδος στις δημοτικές εκλογές όταν δεν του επετράπη στις βουλευτικές και «τι εξυπηρετεί ένας υπόδικος ναζί να ψηφιστεί από κάποιους και μετά να τεθεί σε αργία;».
Ξεχνά βέβαια ο λαλίστατος, κατά τα άλλα, Ζαχαριάδης να απαντήσει γιατί το κόμμα του πριν από τις εκλογές δεν έκανε παρέμβαση στον Αρειο Πάγο κατά του μορφώματος των «Ελλήνων», όπως έκανε η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ. Αν δυσκολεύεται να το απαντήσει, ας ρωτήσει πολλούς «συντρόφους» του συνεπείς αριστερούς, που ποτέ δεν «χώνεψαν» την κίνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα πια ίσως είναι πιο εύκολο για αυτόν, γιατί πολλοί από αυτούς είναι και μέλη της «Ανοιχτής Πόλης», της παράταξης που θα ηγηθεί στις εκλογές.
