Στη Γερμανία, το πολιτικό τοπίο πριν από τις εκλογές φάνταζε ήρεμο. Τα βασικά ερωτήματα ήταν εάν οι Χριστιανοδημοκράτες, μαζί με τους Χριστιανοκοινωνιστές της Βαυαρίας, θα λάμβαναν πάνω από το 30%, πόσο πάνω από το 20% θα βρισκόταν το AfD, εάν θα μπορούσε να γίνει συγκυβέρνηση ανάμεσα σε Union (CDU/CSU) και SPD, αλλά και πόσα κόμματα θα έμπαιναν στη Βουλή, καθώς BSW, FDP και Die Linke είναι λίγο πάνω ή λίγο κάτω από το όριο του 5%.

Πλέον όμως, τρεις εβδομάδες πριν από τις εκλογές, τα δεδομένα έχουν αλλάξει. Η προσπάθεια του CDU να περάσει νομοσχέδιο για σκληρή μεταναστευτική πολιτική με ψήφους του AfD έκανε πολλούς να αντιδράσουν. Όχι μόνο τα κόμματα της Αριστεράς, που βρήκαν ευκαιρία να κολλήσουν στον Μερτς την ταμπέλα του «ακροδεξιού», αλλά και κομμάτι του ίδιου του κόμματός του. Πρώτη η Μέρκελ δήλωσε την εναντίωσή της στο νομοσχέδιο και τη σύμπλευση Μερτς με AfD, και έπειτα περισσότεροι από είκοσι βουλευτές του CDU δεν το ψήφισαν, με συνέπεια να μην περάσει.

Ύστερα από αυτό, είχαμε μια συγχορδία από διαδηλώσεις, άρθρα, δηλώσεις δημοσιογράφων, όλα με στόχο τον ηγέτη των Χριστιανοδημοκρατών και υποψήφιο καγκελάριο. Έπειτα από όλα αυτά, περιμένουμε να δούμε εάν στις δημοσκοπήσεις θα επιβεβαιωθεί το σκεπτικό πως το CDU θα χάσει ψήφους και προς AfD και προς SPD.

Η αλήθεια είναι πως η σύμπλευση με το AfD και ο «φόβος για τους ακραίους» είναι μια ωραία δικαιολογία. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολλές γερμανικές ΜΚΟ που θρέφονται από τα κονδύλια για το μεταναστευτικό, που μια σκλήρυνση της στάσης της χώρας και διακοπή των κονδυλίων θα άφηνε πολλούς εξ αυτών δίχως αντικείμενο.

Παράλληλα, οι βιομήχανοι, που τόσο είχαν επενδύσει στην πράσινη ανάπτυξη, θα έβλεπαν τη συντηρητική στροφή να τους «χαλάει» τους ισολογισμούς. Το κυριότερο όμως, η Κίνα, που έχει λαμβάνειν από την πράσινη ανάπτυξη της Ευρώπης και που θέλει να διεισδύσει περαιτέρω στη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία, θα είχε απέναντί της έναν δυτικόφιλο καγκελάριο.

Όλοι αυτοί λοιπόν εναρμονισμένοι, προσπαθούν να δημιουργήσουν τις συνθήκες για μια συγκυβέρνηση δίχως τον Μερτς καγκελάριο, αλλά κάποιον της αρεσκείας τους. Για να κρατήσουν την ατζέντα τους ζωντανή για λίγο καιρό ακόμα... στρώνουν χαλί στο AfD.