Σε αυτή τη δήλωση προχώρησε το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, Χρήστος Σπίρτζης, σε συνέντευξη που παραχώρησε στον ΣΚΑΙ, στους δημοσιογράφους Δημήτρη οικονόμου και Άκη Παυλόπουλο. Κληθείς να σχολιάσει τα ευρήματα της χθεσινής δημοσκόπησης του ΣΚΑΙ, στην οποία φαίνεται πως το σκηνικό είναι παγιωμένο -με τον Κυριάκο Μητσοτάκη κυρίαρχο- και το οποίο δεν φαίνεται αλλάζει, ο κύριος Σπίρτζης επανάφερε την πρότασή του για σύγκήση των κομμάτων του προοδευτικού χώρου, λέγοντας χαρακτηριστικά «ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ και όποιος άλλος θέλει», ενώ στην ερώτηση του δημοσιογράφου, εάν ο Αλέξης Τσίπρας θα μπορούσε να ενώσει τους δυο αυτούς χώρους, ο κύριος Σπίρτζης είπε ότι κατά τη γνώμη του, «μπορεί να ενώσει».
Η αλήθεια είναι ότι «ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται», για αυτό άλλωστε και ο κύριος Σπίρτζης επάνω στην απόγνωσή του να πέσει η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, προτείνει κάθε λογής ευφάνταστα σενάρια. Τα οποία όμως στην πραγματικότητα, είναι ανεδαφικά. Ο λόγος είναι πολύ απλός: οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ έχουν γαλουχηθεί σε μια δεκαετία μίσους μεταξύ τους. Ο μέσος ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ -ο οποίος παρέμεινε ψηφοφόρος του κόμματος μετά την κατακρήμνιση του ΠΑΣΟΚ- δεν μπορεί να ξεχάσει τους τραμπουκισμούς και την στοχοποίηση που υπέστη από τον μέσο ΣΥΡΙΖΑίο ψηφοφόρο. Όπως και ο μέσος ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπορεί ξαφνικά να «αγαπήσει» τον μέσο ΠΑΣΟΚο, που του έμαθε ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας να μισεί. Ακόμη και αν στο ανώτατο στελεχιακό επίπεδο, μπορεί να γίνει ανακωχή και να τείνουν «χείρα φιλίας», πολιτικοί που βρίζονταν σκαιά επί μια δεκαετία, το ίδιο δεν μπορεί να γίνει στο επίπεδο των ψηφοφόρων. Διότι, έχει καλλιεργηθεί ιδεολογικό μένος αναμεταξύ τους και δεν έχουν απολύτως κανένα λόγο να το αφήσουν πίσω τους, προκειμένου τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ να αναλάβουν «καρέκλες εξουσίας».
Θα πρέπει λοιπόν να βάλουν καλά στο μυαλό τους, ότι οι ψηφοφόροι δεν είναι σαν τους εργαζόμενους μιας εταιρείας, όπου θα αποφασιστεί η συγχώνευσή της με μια άλλη προκειμένου να αποκτήσει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα και που δεν μπορούν να κάνουν τίποτε για αυτό. Οι ψηφοφόροι οι οποίοι έχουν ιδεολογικούς δεσμούς με τα κόμματά τους, τέτοια έχθρα που έχει καλλιεργηθεί σε επίπεδο πολιτών, δεν πρόκειται να την αφήσουν πίσω τους έτσι απλά. Υπάρχουν πραγματικές έχθρες και τσακωμοί, ακόμη και ανάμεσα σε συγγενείς για το συγκεκριμένο ζήτημα. Αν θεωρούν ότι αθροίζοντας τα ποσοστά των δυο κομμάτων, θα λάβουν ακριβώς αυτά και σε μια εκλογική αναμέτρηση, μάλλον θα βρεθούν προ δυσάρεστων εκπλήξεων. Εάν θέλουν να δουν τα ποσοστά τους να ανεβαίνουν, θα πρέπει να αλλάξουν άρδην πολιτικές.
Η δήλωση του Χρήστου Σπίρτζη
Χρήστος Σπίρτζης: «Επαναφέρω εγώ την πρότασή μου, ότι εδώ δεν πρέπει να είμαστε στην λογική του "πότε θα πέσει η Νέα Δημοκρατία σαν ώριμο φρούτο". Εδώ πρέπει να συγκροτηθεί μια μεγάλη προοδευτική παράταξη, με προγραμματική σύγκληση των κομμάτων του προοδευτικού χώρου».
Δημήτρης Οικονόμου: «ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ, δηλαδή».
Χρήστος Σπίρτζης: «ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ και όποιος άλλος θέλει - »
Άκης Παυλόπουλος: «Με τον κύριο Τσίπρα, πιθανά; Είναι ένα πρόσωπο, που θα μπορούσε να ενώσει;»
Χρήστος Σπίρτζης: «Είναι ένα πρόσωπο που κατά τη γνώμη μου μπορεί να ενώσει, αλλά κύριε Παυλόπουλε, εγώ δεν στέκομαι στα πρόσωπα».
Άκης Παυλόπουλος: «Ναι, χρειάζεται και ηγέτης όμως. Πάντα χρειάζεται ηγέτης».
Χρήστος Σπίρτζης: «Αυτό θα το συμφωνήσουμε είτε ως διαδικασία, είτε ως πολιτική συμφωνία».
Άκης Παυλόπουλος: «Πάντως, ο κύριος Τσίπρας θα μπορούσε να αναλάβει έναν τέτοιο ρόλο;»
Χρήστος Σπίρτζης: «Η γνώμη μου είναι ότι προφανώς θα μπορούσε. Και νομίζω ότι υπάρχουν και άλλα πρόσωπα, που έχουν υπηρετήσει σε διακριτές θέσεις και έχουν υπηρετήσει πρωθυπουργοί και πρόεδροι κομμάτων του προοδευτικού κόσμου, που μπορούν να εγγυηθούν μια τέτοια πορεία».
Δημήτρης Οικονόμου: «Το βασικό λέτε είναι να ενωθεί ο χώρος».
Χρήστος Σπίρτζης: «Ναι, να έχει προγραμματική σύγκληση, να δώσει - »
Άκης Παυλόπουλος: «Ο κύριος Κασσελάκης, δεν δίνει προοπτική εξουσίας;»
Χρήστος Σπίρτζης: «Δε νομίζω ότι με αυτά τα ποσοστά και με την πολιτική κατάσταση που έχουμε σήμερα, υπάρχει κάποιο κόμμα της αντιπολίτευσης, που να αποτελεί τον εναλλακτικό πόλο διακυβέρνησης».
