Ο Ρόναλντ Ρέιγκαν πέθανε στις 5 Ιουνίου 2004. «Ό,τι κι αν πει η ιστορία για μένα, ελπίζω να καταγράψει ότι απευθύνθηκα στις καλύτερες ελπίδες σας και όχι στους χειρότερους φόβους σας». Και είναι γεγονός ότι 20 χρόνια από το θάνατό του η πολιτική έχει αλλάξει όχι μόνο στην Αμερική, αλλά σε όλο τον πλανήτη.
Αναμφίβολα στην Ελλάδα η πολιτική που ακολούθησε ο 40ος Πρόεδρος των ΗΠΑ δεν ήταν δημοφιλής, κυρίως λόγω της «σοσιαλμανίας» που είχε κατακλύσει τη χώρα, αλλά αν ξαναδιαβάσει κανείς τη σκέψη του, μελετήσει την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ επί των ημερών του, καθώς και τα μέτρα που εφάρμοσε στα οικονομικά, θα ανακαλύψει τους λόγους που η πολιτική έχει χάσει τη γοητεία της.
Γιατί ανεξάρτητα της κρίσης που έχει ο καθένας για τον Ρέιγκαν, κάθε άλλο παρά αδιάφορος ήταν ως προσωπικότητα ο ίδιος και οι ιδέες του.
«Κύριε Γκορμπατσόφ, γκρεμίστε αυτό το τείχος» είναι μια από τις φράσεις του που έμεινε στην ιστορία, όπως η φράση που περικλείει τη φιλοσοφία του για την οικονομία «δεν έχουμε ένα τρισεκατομμύριο χρέος επειδή έχουμε χαμηλή φορολογία. Έχουμε ένα τρισεκατομμύριο δολάρια χρέος επειδή έχουμε μεγάλες δαπάνες». Προφανώς ήταν ένας συντηρητικός δεξιός πολιτικός, αλλά παρέμεινε πιστός στις δημοκρατικές του πεποιθήσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα στα κομμουνιστικά καθεστώτα.
Πάντα με το χαρακτηριστικό του χαμόγελο, ακόμα και όταν το 1984 έγινε απόπειρα δολοφονίας σε βάρος του, αντί να ζητήσει τη δίωξη του δράστη είχε πει ότι κατανοούσε «τη νεαρή ηλικία και την απειρία του αντιπάλου μου για πολιτικούς λόγους». Άλλωστε είχε επίγνωση ότι οι απόψεις του είχαν δημιουργήσει πολλούς εχθρούς, γι’ αυτό όπως έλεγε δεν φοβόταν να δει αυτό που έβλεπε.
Καλλιεργημένος άνθρωπος, διάβαζε συχνά βιβλία και μελετούσε πολιτικά δοκίμια συνήθως αντίπαλων ιδεολογιών, αλλά δεν φημίζονταν για την εργατικότητά του. Όπως έλεγε «η δουλειά δεν σκότωσε ποτέ κανέναν, αλλά γιατί να το ρισκάρουμε;». Αυτό, όμως, που τον έκανε να ξεχωρίζει ήταν ο ανεπιτήδευτος αντικομφορμισμός του μέχρι σημείου στην ερώτηση: «Πως μπορεί ένας ηθοποιός να είναι Πρόεδρος;» να απαντάει: «Πως μπορεί ένας Πρόεδρος να μην είναι ηθοποιός;».
Σήμερα, με απόσταση από τα γεγονότα εκείνης της εποχής, ο Ρόναλντ Ρέιγκαν συγκρινόμενος με τους ηγέτες που τον διαδέχθηκαν μπορούμε να πούμε ότι ήταν πιο «ανθρώπινος» και προφανώς επιδραστικότερος έναντι όλων στη σχέση του με τους πολίτες.
