Ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν ζητάει εκλογές. Το είπε και ο ίδιος στον Alpha, προσθέτοντας όμως ότι θα κάνει πρόταση… δυσπιστίας. Δηλαδή; Τι σημαίνει αυτό ακριβώς; Τι είναι η πρόταση δυσπιστίας αν όχι μια κίνηση να χάσει η κυβέρνηση τη δεδηλωμένη;
Θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει την τακτική αυτή ως «τσάμπα μαγκιές». Ως ένα ακόμη επικοινωνιακό πυροτέχνημα με στόχο τη δημιουργία εντυπώσεων. Διότι το να δηλώνεις πως δεν ζητάς εκλογές και να καταθέτεις πρόταση δυσπιστίας δείχνει ότι γνωρίζεις πως δεν θα έχει αποτέλεσμα, αλλά εξακολουθείς να επιδιώκεις την εργαλειοποίηση της τραγωδίας των Τεμπών.
Ναι, είναι αλήθεια ότι δεν μπορεί να προκαλέσει εκλογές. Είναι όμως επίσης αλήθεια ότι η κυβερνώσα παράταξη παραμένει συσπειρωμένη ειδικά τώρα που γίνεται κατανοητό από όλους και περισσότερους, πως βρίσκεται σε εξέλιξη μια προσπάθειας αποσταθεροποίησης μέσω της αποδόμησης της κυβέρνησης.
Δηλαδή τι περιμένει ο Ανδρουλάκης; ότι θα καταψηφίσουν βουλευτές της ΝΔ την κυβέρνηση και θα συνταχθούν με αυτόν, με τον Φάμελλο, τη Ζωή, τον Χαρίτση και τους υπόλοιπους; Για ποιον λόγο; Για το... ξυλόλιο που δήθεν μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία και τελικά επιβεβαιώνεται πως δεν προκύπτει κάτι τέτοιο; Για το δήθεν «μπάζωμα» που τώρα δηλώνει ο ίδιος και το ΠΑΣΟΚ ότι έγινε λόγω… εκλογών;
Για τη δήθεν συγκάλυψη ίσως; Που από τη στιγμή που η εμπορική αμαξοστοιχία δείχνει να μη μετέφερε παράνομο υλικό το αφήγημα έχει ήδη καταρρεύσει. Όπως κατέρρευσε και το αφήγημα που υιοθέτησε το ΠΑΣΟΚ κατά την προηγούμενη πρόταση δυσπιστίας περί μονταζιέρας στα ηχητικά των διαλόγων μεταξύ των υπαλλήλων του ΟΣΕ και μάλιστα με κατηγορηματικό τρόπο από το πόρισμα του ΕΜΠ που ήδη βρίσκεται στα χέρια του ειδικού εφέτη ανακριτή.
Εκτός και αν απλά ποντάρει σε μια εμπλοκή που θα καθυστερήσει τη δίκη προκειμένου να συνεχίσει να εξαπολύει κατηγορίες κατά της κυβέρνησης εντάσσοντας σε αυτήν την τακτική και την πρόταση δυσπιστίας όπως ενέταξε την πρόταση για σύσταση προανακριτικής επιτροπής για «ψυχική συνδρομή»...
