Η δήλωση του Νίκου Ανδρουλάκη ότι δεν εμπιστεύεται τη Δικαιοσύνη δεν αποτελεί απλώς μια προσωπική άποψη, αλλά μια επικίνδυνη πολιτική τοποθέτηση που υπονομεύει έναν από τους βασικότερους θεσμούς της Δημοκρατίας. Είναι ένα μήνυμα που δημιουργεί ερωτήματα για το πώς αντιλαμβάνεται το κράτος δικαίου και τον ρόλο του ως πολιτικός αρχηγός. Ως αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.

Η Δικαιοσύνη είναι θεμέλιος λίθος της Δημοκρατίας και βασικός εγγυητής της ισονομίας. Είναι αυτονόητο ότι κανείς –πολίτης ή πολιτικός αρχηγός– δεν είναι υποχρεωμένος να συμφωνεί με κάθε δικαστική απόφαση. Ωστόσο, υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ της καλόπιστης κριτικής και της συνολικής απονομιμοποίησης ενός θεσμού. Όταν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δηλώνει ότι δεν έχει εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη, δεν κάνει απλώς κριτική, υπονομεύει ευθέως το πολίτευμα.

Επικίνδυνος λαϊκισμός

Ας είμαστε ξεκάθαροι: Αν υπάρχει απόδειξη ότι η Δικαιοσύνη λειτουργεί μεροληπτικά ή καθοδηγείται από εξωθεσμικά κέντρα, τότε οφείλει να το καταγγείλει συγκεκριμένα, με στοιχεία. Αν όμως απλώς επιλέγει να υιοθετήσει μια γενικόλογη ρητορική αμφισβήτησης, τότε μιλάμε για έναν επικίνδυνο λαϊκισμό που ανοίγει τον δρόμο στην πολιτική αστάθεια και στη διάβρωση των θεσμών.

Η εμπιστοσύνη στους θεσμούς δεν είναι πολυτέλεια ούτε ζήτημα προσωπικής προτίμησης. Είναι προϋπόθεση για τη σταθερότητα του πολιτικού συστήματος. Ο κ. Ανδρουλάκης, ως επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έχει κάθε δικαίωμα να ελέγχει την εκτελεστική εξουσία και να ζητά θεσμικές αλλαγές όπου το κρίνει αναγκαίο. Αυτό που δεν έχει δικαίωμα να κάνει είναι να υιοθετεί μια ρητορική που, αντί να ενισχύει τη Δημοκρατία, τη φθείρει εκ των έσω.

Φθηνό επικοινωνιακό τρικ

Φυσικά, η «έλλειψη εμπιστοσύνης» του κ. Ανδρουλάκη προς τη Δικαιοσύνη είναι εξαιρετικά στοχευμένη. Όταν οι αποφάσεις είναι βολικές για το κόμμα του, τότε η Δικαιοσύνη λειτουργεί άψογα. Όταν όμως δε συμφωνούν με τις επιθυμίες του, τότε μετατρέπεται σε εργαλείο σκοτεινών δυνάμεων. Ένα κλασικό πολιτικό παιχνίδι, τόσο παλιό όσο και το ίδιο το ΠΑΣΟΚ. Η πραγματικότητα είναι ότι η δήλωση του κ. Ανδρουλάκη δεν έχει καμία σχέση με πραγματική θεσμική ανησυχία. Είναι απλώς ένα ακόμα επικοινωνιακό τρικ για να εξυπηρετήσει πρόσκαιρους πολιτικούς στόχους. Μια φθηνή προσπάθεια να γίνει αρεστός σε όσους βλέπουν συνωμοσίες παντού.