Ουδείς υποστηρίζει ότι η υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ είναι ασήμαντη. Το αντίθετο μάλιστα, αφού αναδεικνύει και το μείζονος σημασίας ζήτημα για τη χώρα, που είναι η αντιμετώπιση του βαθέος κράτους, που αποτελεί και τη βάση της γραφειοκρατίας αλλά και των πελατειακών σχέσεων. Μόνο που η προσπάθεια να εργαλειοποιηθεί με στόχο την κυβέρνηση και κυρίως τον πρωθυπουργό λειτουργεί σε βάρος της ουσίας.
ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και τα υπόλοιπα κόμματα σηκώνουν ακόμη μία φορά τη ρομφαία της... κάθαρσης στοχοποιώντας την κυβερνώσα παράταξη, ακολουθώντας κατά βήμα την τακτική που υιοθέτησαν στην τραγωδία των Τεμπών. Υψηλοί τόνοι, ακραίοι χαρακτηρισμοί και τοξικότητα προκειμένου να ενεργοποιηθεί ο θυμός των πολιτών και να δημιουργηθεί ένα κύμα αντίδρασης.
Για κάποιο περίεργο λόγο τα κόμματα της αντιπολίτευσης εκτιμούν ότι με αυτόν τον τρόπο θα καταφέρουν αφενός να αποδομήσουν την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό αφετέρου να δημιουργήσουν τις συνθήκες που απαιτούνται για να ανέλθουν στην εξουσία. Και αυτό παρά τις προηγούμενες αποτυχημένες προσπάθειές τους τα τελευταία έξι χρόνια.
Οι πολίτες δεν αδιαφορούν. Το αντίθετο. Υποθέσεις όπως αυτή του ΟΠΕΚΕΠΕ είναι και αντικείμενο συζήτησης και αντικείμενο πρόκλησης οργής. Όμως στην πλειονότητά τους βλέπουν έναν πρωθυπουργό να αναγνωρίζει λάθη, παραλείψεις, αστοχίες και αποτυχίες και να επιχειρεί να τα διορθώσει. Βλέπουν ότι η χώρα έχει πολιτική σταθερότητα που επιτρέπει την ανάταξη της οικονομίας και την ανάπτυξη.
Βλέπουν την ανεργία να μειώνεται, τους μισθούς να αυξάνονται και τις υποδομές να αναμορφώνονται. Καταγράφουν τις παρεμβάσεις στην Υγεία και την Παιδεία αλλά και τα όσα έχουν γίνει στην αντιμετώπιση των κυκλωμάτων που λυμαίνονται το Δημόσιο και των εγκληματικών οργανώσεων του κοινού ποινικού δικαίου.
Σε κάθε περίπτωση, οι πολίτες θα κληθούν να κρίνουν τόσο το έργο της κυβέρνησης και την εφαρμογή του προγράμματος όσο το κατά πόσο βελτιώθηκαν οι συνθήκες της καθημερινότητας και της ποιότητας ζωής τους. Γι’ αυτό και στη δημοσκόπηση της Pulse το κριτήριο με βάση το οποίο θα ψηφίσουν στις επόμενες εκλογές δεν είναι ο θυμός, που ανέρχεται σε ποσοστό της τάξεως του 12%, αλλά η προοπτική για ένα καλύτερο αύριο –ποσοστό 48%–, το ποιος προσφέρει σιγουριά –ποσοστό 23%– καθώς και η επιβράβευση για όσα έχουν γίνει.
Η ουσία είναι ότι η πλειοψηφία επιδιώκει τη θετική ψήφο, με προοπτική και σιγουριά που συνδέονται με την πολιτική σταθερότητα και την ανάπτυξη. Τα υπόλοιπα έπονται. Υπό την προϋπόθεση πάντα πως λαμβάνονται μέτρα και αποδίδονται ευθύνες για κάθε παρέκκλιση.
* Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση του «Μανιφέστο»
