H Θεσσαλία δοκιμάζεται σκληρά. Οι πληγές θα αργήσουν να κλείσουν.
Τούτες τις δραματικές ώρες που κάθε λεπτό έχει την έκταση αιώνα και οι κάτοικοι μετρούν λαβωματιές, θρηνούν για τους ανθρώπους που έχασαν και γυρεύουν το βιος τους μέσα στη λάσπη, το κράτος καλείται να κάνει αυτό που συνήθως δεν κάνει: τη δουλειά του, το καθήκον του· να σταθεί, δηλαδή, δίπλα στους πολίτες που είδαν μέσα σε λίγες ώρες να διαλύεται, να εξαφανίζεται η ζωή τους, να πνίγεται μέσα στα λασπόνερα και εκείνοι στα δάκρυά τους.
Ελπίζουμε ότι αυτήν τη φορά θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και θα αντιμετωπίσει τις καταστροφικές συνέπειες της κακοκαιρίας Daniel γρήγορα και αποτελεσματικά.
Αυτό είναι και το μεγάλο στοίχημα της κυβέρνησης. Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα του πρωθυπουργού: να αλλάξει, προς όφελος των πολιτών, το μοντέλο του κράτους και οι δομικές αλλαγές που έχει δεσμευτεί ότι σύντομα θα κάνει στη λειτουργία του να καταστήσουν την Ελλάδα, επιτέλους, μια κανονική ευρωπαϊκή χώρα. Δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο.
Δεν μας αξίζει αυτό το δυσκίνητο και αναποτελεσματικό κράτος. Και σίγουρα δεν μπορεί αυτό το κράτος-αραμπάς να δώσει ελπίδα στους απεγνωσμένους κατοίκους της Θεσσαλίας.
Ήγγικεν η ώρα για την περιλάλητη επανίδρυση του κράτους. Σε όλα: στην κεντρική διοίκηση, στις περιφέρειες, στους δήμους.
Κλείνοντας, να σημειώσουμε ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να δει και τα χάλια που έχει δημιουργήσει αυτός ο περιβόητος Καλλικράτης, που έφερε το ΠΑΣΟΚ το 2010, ο οποίος σε πολλές περιπτώσεις διέλυσε τις τοπικές κοινωνίες.
Γιατί αν περιμένουμε, παραφράζοντας τα λόγια του σπουδαίου Ρώσου ποιητή Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι, να ξελασπώσουν το μέλλον μας ένα μίζερο, δυσκίνητο και σε πολλές περιπτώσεις αναποτελεσματικό κράτος και κάποιοι ανίκανοι τοπικοί «άρχοντες», τότε θα το συναντήσουμε στις ίδιες λάσπες βουτηγμένο, στα ίδια αποκαΐδια να βαδίζει ξυπόλυτο...
