Τα κόμματα της αντιπολίτευσης κατάφεραν μία ακόμη φορά να δείξουν πόσο αναξιόπιστα είναι και να αναδείξουν τους λόγους για τους οποίους οι πολίτες έχουν γυρίσει την πλάτη στην τοξικότητα και τον λαϊκισμό τους. Η εργαλειοποίηση της τραγωδίας των Τεμπών κορυφώνεται με… μπαράζ προτάσεων για τη σύσταση προανακριτικών επιτροπών.
Ο πλειοδοτικός διαγωνισμός βρίσκεται στην κορύφωσή του. Η αναφορά του Στέφανου Κασσελάκη –που ο Σωκράτης Φάμελλος κατάφερε να τον επαναφέρει στο προσκήνιο– περί απόσυρσης των άλλων προτάσεων δείχνει επί της ουσίας τι ακριβώς επιχειρείται μία ακόμη φορά. Η εκμετάλλευση των θυμάτων, των νεκρών δηλαδή της τραγωδίας, είναι ακραία και ο πολιτικός καιροσκοπισμός χτυπά κόκκινο.
Η επίκληση των συγγενών των θυμάτων δεν είναι τυχαία. Αποσιωπάται βέβαια ότι η τελευταία πρόταση για σύσταση προανακριτικής έχει κατατεθεί από έναν σύλλογο που εκπροσωπεί πέντε με έξι οικογένειες θυμάτων που επιμένει με τα παράνομα φορτία και τα ξυλόλια παρά τις αποκαλύψεις της τελευταίας περιόδου και τη διάψευση των διαφόρων σεναρίων.
Αυτό είναι το ένα μέρος της ιστορίας, το άλλο είναι ότι με όλα όσα γίνοτναι, με τους διάφορους δήθεν ειδικούς και τις ιστορίες του Διαδικτύου και με την πρόταση για σύσταση προανακριτικής για… εσχάτη προδοσία για τον πρωθυπουργό, οι πολίτες βρίσκονται μπροστά σε μια διαδικασία που ουσιαστικά μετατρέπεται σε ύβρη κατά των θυμάτων στα Τέμπη.
Δεν είναι μόνο τα κόμματα που σπεύδουν να υπογράψουν την πρόταση. Δεν είναι τα τρολ και οι επώνυμοι του Διαδικτύου που πιστεύουν ότι βρήκαν νέο γαϊτανάκι. Είναι ότι μια τραγωδία μετατρέπεται σε σόου. Από τους ίδιους ανθρώπους που για το Μάτι δεν έχουν πει κουβέντα, αλλά δίνουν… συγχαρητήρια για τις αθωώσεις που αποφάσισε η Δικαιοσύνη. Μια Δικαιοσύνη που τώρα και καλή είναι και μη χειραγωγούμενη.
Το χειρότερο με την τραγωδία των Τεμπών είναι ότι η θλίψη γίνεται πλειοδοτικός διαγωνισμός και τα κόμματα αναλαμβάνουν να επιλέξουν τον νικητή εκφυλίζοντας κάθε έννοια και κάθε δίκαιο αίτημα για απόδοση ευθυνών μέσω της Δικαιοσύνης.
